I love this Cit(ne)y! ;)

Toen ik bij het YHA hostel in Byron Bay aankwam zat Sandra daar al op me te wachten en na een lange dikke knuffel checkte ik in bij de receptie. Die middag kletsen Sandra en ik bij over al onze avonturen die we hadden meegemaakt tussen Cairns en Byron Bay. Dat nam de hele middag in beslag en 's avonds deden we onze boodschapjes bij de plaatselijke buurtsuper, maakten een heerlijk maal en zaten daarna gezellig bij een groep Australische mates. De volgende dag regelden we ons verblijf in Port Macquarie, Newcastle en Sydney, lagen bij het zwembad en stonden om 19:00 voor het restaurant/bar van Cheeky Monkeys voor een lekkere 5 dollar maaltijd. We wilden daarna op stap maar in Cheeky Monkeys was het nog niet zo druk, ik had een bandje zien spelen in het park (toen ik terug moest lopen naar mijn hostel omdat ik weer is mijn paspoort was vergeten en dus werd geweigerd bij Cheeky M.) dus dat gingen we eerst maar even checken.
Het bleek een bijeenkomst/optreden te zijn voor een of andere christelijke organisatie eeeeeen ze deelden gratis pannekoeken uit! Wij zaten daar op het gras te genieten van ons gratis maal toen er een meisje naar ons toekwam of wij ook een gratis chai/thee wilden hebben. Nou liever niet zeiden wij...grapje JATOGZEKER hahaaa dus wij keken elkaar verbaasd aan over zoveel vriendelijkheid, kwam dat meisje weer terug en vroeg ons na een tijdje hoe wij over god dachten. Oke dat hadden we kunnen verwachten, dus zaten wij voor de goede vrede met haar en nog een ander meisje die er later bij kwam zitten te discussieren over ons geloof. Toen het meisje begon over dat ze het zo knap vond dat jezus opstond van de dood dachten wij, nou aftaaien dit is te zweverig en gingen wij weer terug naar Cheeky Monkeys waar we tot half 3 's nachts dansten op de tafels.

31 December stonden Sandra en ik klaar om met HappyCoach naar Nimbin te gaan wat op een uur rijden ligt vanaf Byron Bay. Nimbin is een hippiedorpje, wat bekend staat om zijn wiet rokende en dealende inwoners.
Op weg naar Nimbin reden we door een supermooi heuvellandschap, stopten we bij de Minyon Falls en reden we door het Whian Whian State Forrest. Toen we stopten in Nimbin zei onze gids voor de zekerheid dat we voorzichtig moesten zijn met het kopen van wiet en wietkoekjes omdat het ook in Nimbin nog steeds verboden was en dat er politie rondliep en dat er hier en daar camera's hingen. Altijd fijn om te weten! We hadden 2 uur de tijd om rond te neuzen en volgens de gids bleek dat meer dan genoeg te zijn om het plaatsje wat uit 1 straat bestond te bekijken. Natuurlijk hadden Sandra en ik niet genoeg tijd omdat we alle winkeltjes aan het uitpluizen waren en toen moesten we snel snel nog even het Nimbin Museum in en hadden op het einde helaas geen tijd meer om de beroemde wietkoekjes te kopen. Jammer! Sandra en ik maakten gelijk de afspraak om dit dan maar in Nederland te gaan doen, een gezellig daggie uit naar de coffeeshop ;).

Weer terug in ons hostel liepen we naar het strand toe omdat we wilden kijken waar we 's avonds oud&nieuw konden vieren. We hadden gehoord dat de bars en clubs in Byron entreeprijzen vroegen van 50 tot 100 dollar en daar wilden we ons geld niet aan besteden. Dan maar naar het strand dachten we, dan maken we ons eigen feessie wel! Aan het strand was er ook een marktje bezig met stands die eten, kleren en sieraden verkochten en een ieniemienie kermis ter gelegenheid van deze speciale dag dus kochten we daar ons eten en aten dat op terwijl we zaten op een hooibaal met uitzicht op de zee. Hoe romantisch is dat!

Met onze medekamergenoten, 3 Chilenen met de namen Roberto, Maurizio en Paulo zaten we toen we gedoucht en gemake-upt hadden gezellig in te drinken aan een tafel bij het zwembad. Erg gezellig. Om 22:00 liepen San en ik naar het centrum toe met onze pak goon in de hand omdat we wilden zien wat er aan de gang was. In het centrum voor een bar liepen we de Limburgers Tom en Roger tegen het lijf met wie we gelijk een leuk gesprek hadden. We besloten om met ons 4-tjes onze goon op te drinken in een parkje. Relaxt in het gras zittend praatten we over van alles en hadden niet door dat het al bijna 24:00 uur was! Om 2 voor 12 snelwandelden we naar het strand toe en misten het aftellen hihi oeps! Alles gebeurde in een sneltreinvaart: op het strand omhelsden en kusten we elkaar, wensten we elkaar een geweldig megatof 2010 toe wat Tom nog even op hun video camera opnam (gelukkig nieuwjaarrrrrrr) en toen kwam Tom op het super idee om dan maar gelijk dit feestelijke moment te vieren in de kinderachtbaan. Tom kocht 4 kaartjes, schreeuwde naar Sandra en Roger dat we in de achtbaan gingen en 2 seconden later zaten we te lachen om deze actie in de achtbaan. Tom nam ook dit grappige tafereel op en wat ik kon doen was alleen maar lachen. Misschien had ik wat teveel goon op ;). Op het overvolle strand waar iedereen druk bezig was met het nieuwe jaar in te luiden zaten we iedereen te aanschouwen en probeerde ik mijn lieve familie en vrienden en vriendinnen te bellen. Erg leuk om een paar aan de lijn te krijgen en hun stem te horen!
Grappig dat mijn vader en de rest nog bezig waren met het karbid schieten en oliebollen eten terwijl ik al feestvierend in het jaar 2010 zat.

1 January, de eerste dag van het nieuwe jaar 2010! AAAAAH!
We begonnen de dag gelijk goed door heerlijk uit te slapen. Daarna besloten we om bruin te bakken op het strand. Er was een soort meertje ontstaan met heel laag water op het strand en daar gingen we ook even liggen kletsen. 8 jongens seinden ons of we bij hun in het water wilden komen liggen en even later lagen we gezellie in hun kring en lagen we te ouwehoeren en dom te praten met elkaar. Na wat leek uren in het water gelegen te hebben werd het koud en namen we afscheid van die leuke gasten en gingen we voor een warme douche in ons hostel. 's Avonds had Sandra afgesproken met 2 Ozzies in het park voor het Beachotel. Voor het Beachotel in het park bleek een man op zijn didgeridoo te spelen terwijl er een hele gave documentaire werd getoond op doek over de wereld en zijn natuur en diverse culturen. Ik heb van dit moois dan ook een dvd en cd gekocht.
Met Sam en Jason dronken we de rest van onze goon op terwijl we kaartspelletjes speelden in ons hostel.
De volgende dag namen we afscheid van de 3 Chilenen met het verzoek om hun te bezoeken als we toevallig in Chili waren -> uiteraard! En nam ik de 11:00 bus naar Port Macquarie waar ik om 18:00 aankwam. Ik overnachtte daar in Port Macquarie Backpackers Hostel wat gevestigd was in een voor Australie relatief oud pand ;), ging voor een overheerlijke hamburger naar de Mac om daarna lekker vroeg te slapen.

Zondags zag ik Sandra weer omdat we niet met dezelfde bus reisten en hadden we weer een mooie dag voor de boeg. We liepen die dag 4 uur langs de kust, een mooie wandeling! En gingen na het Koala ziekenhuis toe waar we door een lief oud mannetje die als vrijwilliger daar werkte werden bijgespijkerd over de huidige koala situatie in Australie en over de diverse gevaren waar ze aan blootstaan: o.a. grijpgrage honden, automobilisten en bosbranden. Na het ziekenhuis moesten we weer terug lopen naar het centrum maar aangezien San en ik geen zin hadden om nog meer te wandelen zei ik dat we konden proberen om te liften. Waarom niet? Sandra stond niet voor de volle 100% achter mijn plan maar probeerde het toch. En na minder dan 5 minuten stopte er een jeep met 3 jongens die ons een lift wilden geven. Hah, vet cool! Toen ze ons hadden afgezet bij het winkelcentrum en wij onze kebab roll aan het verorberen waren zaten we er nog een hele tijd om te gniffelen. Moeten we vaker doen, lache! Na onze lunch maakten we een 1,5 uur durende boardwalk door een mooi bos en zagen misschien wel 3000 reusachtige vleermuizen hoog boven ons in de bomen hangen. Als ze maar niet op ons poepen zei ik, nou zei Sandra daar denken ze wel 2x over na voordat ze dat doen want dan poepen ze zichzelf onder. Oh ja......:)
's Avonds na al dat geloop maakten we een bord pasta met tomatensalade en liepen daarna naar een kermis toe die vlakbij ons hostel stond. Daar at ik sinds jaren weer een uberzoete roze SUIKERSPIN mmmmmmmmmmm!

Maandagochtend heel heeeel erg vroeg, om 5 uur, liep ik door het donkere Port Macquarie in 20 minuten naar de bushalte en zag al die 3000 reusachtige vleermuizen over mijn hoofd weer terugvliegen naar hun stukkie bos. Als ze maar niet op me gaan poepen dacht ik nog....hihi ;)
Na een lange tijd gewacht te hebben op de bus kwam die ook eindelijk maar wat bleek....de bus had een klapband gehad en heel die band was van een wiel af gegaan. Dus probeerde de buschauffeur eerst nog iemand van Greyhound met apparatuur naar hem toe te laten komen maar na 2 uur wachten was er nog niemand dus reden we met een volle bus naar de garage toe waar ze in een half uur de wiel voorzien hadden van een nieuwe band. Om 13:30 kwam ik aan in Newcastle. Na een uurtje geslapen te hebben in het YHA hostel wat gevestigd was in een erg mooi oud pand maakte ik een 2 uur durende wandeling langs de geweldig mooie kust van Newcastle. Tijdens mijn reis heb ik veel momenten gehad waarop ik echt barstte van het gelukkig zijn, een heel fijn gevoel om te hebben, en dat had ik toen ik daar rondliep ook weer. Wat prachtig! Ik liep daar rond en genoot voor de volle 100%.
Toen ik bijna bij mijn hostel was ontmoette ik missionaris Bob. Een man die de wereld over heeft gereisd en nog steeds doet maar nu om mensen te bekeren tot het Christendom. Deze man sprak mij aan omdat hij mij een paar keer had gezien terwijl ik rondliep en foto's maakte en hij was nieuwsgierig naar waar ik vandaan kwam etc. Deze man zei dat hij vele connecties had met weeshuizen en scholen in o.a. India en dat als ik daar belang bij had wel kon komen werken in ruil voor eten en onderdak. Erg verleidelijk. Een idee voor de toekomst?
's Avonds hadden we pizza night in mijn hostel jammie en keken we in de comfortabele stoelen naar Remember the Titans.

5 January zag ik Sandra weer. Dit keer deden we The Newcastle East Heritage Walk waarbij we vele foto's maakten van onze melige smoeltjes. Ook moesten we natuurlijk even het strand inspecteren maar niet zonder onze Australie badhandoek, zonnebrandcreme, een goed boek en een fles water.
6 January ging ik om 10:30 met de bus naar SYDNEYYYYYYYYYYYYYYYYYYYYYY!!!!!
Eindelijk! Om 13:00 kwam ik aan bij het Wake-up hostel waar Sandra al was en om 15:00 zaten we na een busrit op het enorme strand van Bondi (Spreek uit: Bondaaaaiiii zoals de buschauffeur mij verbeterde) Beach. 's Avonds haalden we een bakkie met rijst en groentes op en aten dat met z'n 2-tjes op in het park. Daarna onder de douche en even tutten want we hadden met Tom en Roger afgesproken die toevallig ook in het Wake-up hostel sliepen om een cocktail te doen in de Side Bar onder het hostel omdat het Roger zijn 28ste (ooeeeh das oud!) verjaardag was. Als tweede bar gingen we met de taxi naar King's Cross, het redlight district, en belandden we in de Sugar Mill waar we een heerlijke avond hadden.
Donderdag 7 january was ik alleen omdat San haar ouders ging ophalen van het vliegveld en in het Novotel zou verblijven en nam ik de hop on hop off bustour door Sydney. Een leuk idee om de stad te verkennen. Zo zag ik onder andere: de Harbour Bridge, Circular Quay, Gallery of Contemporary Art met een geweldige tentoonstelling van de Deense kunstenaar Olafur Eliasson, de Opera House, Hyde Park en St. Mary's Cathedral.
Ik wou die avond vroeg op bed maar dat bleek niet te kunnen omdat ik in een slaapzaal zat met 2 Amerikaanse en 2 Canadese jongens die zich elke nacht te pletter wilden drinken en wilden uitgaan. Oke prima, eerst bij de hele meute gezeten en het gezellig gehad en met de belofte dat ik de volgende avond met hen mee zou drinken en uit zou gaan gingen ze om 23:00 weg. Terwijl ik lag te slapen kwam om 2 uur 's nachts de eerste jongen weer terug MET een meisje die hij ergens opgescharreld had. Ik kon daarbij alles van hun gefluister en wat ze daarna deden in bed verstaan....bedankt he?! Om 4 uur kwamen een meisje en twee jongens uit onze dorm terug die met schreeuwen en hard lachen mij duidelijk wilden maken dat ze een vette avond hadden gehad en om 6 uur kwam de laatste eraan die iedereen kwijtgeraakt was. Waarbij de rest uit hun slaap ontwaakten en hem weer met luid gepraat en lachen duidelijk maakten dat die een flinke loser was blablablaaaaa AAAAH! Ik ben iemand die veel kan hebben maar dit was echt te gek. Zo is het nu eenmaal als je in een 8 persoons dorm verblijft....Grrrrr!

Donderdag ging ik met Sandra en haar ouders Maxmilian alias Max en Sabiene met de trein in 2 uur naar Katoomba om de Blue Mountains te zien. Om 12:30 uur waren we bij het National Park en boekten de hop on hop off bus. De eerste stop maakten we bij Gordon Falls waarbij we gelijk een wandeling over smalle paadjes door de mooie natuur maakten van 1,5 uur. Leuk om dit met Sandra en haar ouders te doen, leuk stel! Vervolgens stopten wij bij wat uitzichtspunten, zagen de rotsformatie de Three Sisters, Echo Point, zag ik de meest vette Australische souvenir ooit: een dansende kangaroo zingend "Do you come from a land down under?. Toen ik dat deuntje zong terwijl we uit het infocentrum liepen zong een man spontaan met me mee, erg grappig. En op het einde zaten we uit te rusten bij het Chocolate cafe. Geen betere plek om dat te doen zeg ik! Ik bestelde een echte warme chocolademelk, ondanks dat het zo warm was, en dat bleek een goede keus want ik kreeg een setje voor mijn neus met warme melk waarbij ik stukken chocolade in kon doen en zo mijn eigen choco melk kon maken. Smullen maar! Toen we weer terug waren in Sydney nodigden Sandra en haar ouders mij uit om te gaan eten in een heus restaurant. En bestelde ik samen met Max een lekker stuk kangaroe.
Daarna gingen ik en San naar 'mijn' hostel toe en dronken wat met het stelletje in mijn dorm.

De volgende dag had ik weer wat sightseeing gepland. Ik ben eerst naar het Powerhouse Museum gelopen, vervolgens zag ik reusachtige haaien in het Sydney Aquarium en toen ik daarmee klaar was liep ik naar het Hyde Park alwaar het Sydney Festival, dat die dag begon, al in volle gang was. Ik nam plaats in het gras voor de Lawn Stage en zag daar de reggaeband King Tide in het zonnetje temidden van honderden mensen. Jaaa man!
Snel eve douchen in het hostel, klaarmaken en om half 10 liep ik weer naar het Hyde Park omdat ik Manganiyar Seduction wou zien. Een Indiaas orkest bestaande uit 45 tulband dragende mannen. Ik wist dat Tom en Roger er ook waren dus stuurde ik Tom een sms, die me even later na veel pijn en moeite dansend en met tong uit de mond voor het podium vond (dat rijmt!). Samen keken we met veel bewondering naar de prachtige show. Toen dat afgelopen was zou ik Sandra ontmoeten ergens in het park. Dat was me een partijtje moeilijk! Maar uiteindelijk werden we toch weer herenigd en liepen naar een bar toe omdat we wel zin hadden in een drankje. Toen moest San ook alweer naar huis en ging ik met Tom op stap en zagen we Roger plus zijn scharrel weer in Oxford Street waar we een club zochten om flink te gaan feesten. Uiteindelijk liepen we de trappen omhoog van Club Havana maar dat bleek 25 dollar entree te zijn. Beeeeeetje veel! Maar lieve Roger wou niks van ons horen en betaalde de entree voor ons waarna we een superavond hadden dansend op de housebeats.

Zondag de 10de had Tom mij uitgenodigt voor een romantisch dagje naar Manly (het was hun laatste dag voordat ze naar Thailand en vervolgens naar Nederland zouden vliegen). Daar kwamen we 's middags aan met de ferry. Gingen liggen bij een mooi strandje met uitzicht op dobberende bootjes aten sushi, dronken ice coffee en ontmoetten Roger en zijn Engelse meisje die ook even Manly kwamen bezoeken en lagen Tom en ik romantisch op het strand te kijken naar de zonsondergang. We bestelden een portie fish en chips aten dat ook op op het strand en toen het donker was vaarden we terug kijkend naar de lichtjes van de haven en opera house van Sydney. HEER-LIJK! Daarna nog efkes een drankje gedaan in de Side Bar.

Maandagmiddag maakte ik een wandeling over de Harbour Bridge om deze van dichtbij te bekijken. Had 's avonds afgesproken met mijn nieuwe slaapgenoten: de Deense Kate, Canadese Bratt en de Ieren Colm en Neill die voor geen meter te verstaan waren. Ik introduceerde het kaartspelletje ezelen waar de jongens zeer van onder de indruk waren en we verbonden er ook gelijk maar een stevige opdracht aan. Wie de ezel was moest in zijn nakie over de verdieping rondrennen en op elke deur kloppen. Meisjes mochten in ondergoed, dat dan weer wel! Na heel veel spanning en sensatie verloor Neill en even later mocht ie van ons in onderbroek van start. Na een nieuw record hardlopen gezet te hebben kwam Neill hijgend terug. Gelukkig kon ik toch nog 2 foto's schieten :p. En op naar de Side Bar tot 3 uur 's nachts. Vette muziekjes!

Dinsdagavond zou ik met Rene, mijn grote neef, afspreken bij de Circular Quay (de haven). Wat was namelijk het geval? Ik had met mijn tante Hennie al contact gehad en ze had gezegd dat Rene haar zoon volgens haar naar Melbourne toe zou gaan. Maar wanneer precies wist ze niet. Ze had mijn telefoonnummer aan Rene gegeven en Rene had mij gesmst dat hij op 12 en 13 january in Sydney zou zijn. Hoe toevallig is dat! Ik geloof dat ik Rene al in geen 1,5 jaar had gezien en nu zou ik hem dus eindelijk weer zien zoveel duizenden kilometers van huis. Ongelovelijk. Ik vloog Rene dus ook om de hals toen hij aan kwam lopen! Rene was naar Melbourne gekomen om vriend Dick te zien die een half jaar daarvoor met zijn familie was geemigreerd naar Australie. Maar Dick had gezegd dat een bezoek aan Australie niet een echt bezoek was zonder het Opera House gezien te hebben. Dus even later liepen we naar het Opera House en maakte Dick terwijl de zon aan het ondergaan was wat foto's van ons om mijn paps en zijn mams jaloers te maken. Daarna namen we de ferry naar Darling Harbour wat spectaculaire foto's opleverde van het Opera House tezamen met de Harbour Bridge. We kwamen aan in Darling Harbour toen het donker begon te worden en we een geweldig zicht hadden van de lichtjes van alle flatgebouwen en de haven. OM STIL VAN TE WORDEN! We hadden een zeer uitgebreid diner in een restaurant en terwijl we buiten zaten met dat vette uitzicht praatten we over van alles en nog wat en dronk en at ik mijn buikje boordevol met een cocktail, olijfjes, risotto met paddestoelen, desert van cheesecake en een cappucino. Toen was mijn pensje ook wel ubervol. We dronken daarna nog wat in een bar, ik aan de cola malibu oehoeeeee mmmmmm! En toen moesten we toch maar eens afscheid van elkaar gaan nemen. Wat een ontzettend leuke gasten en wat een ontzettend leuke avond....

13 January ging ik mee met de strandwandeling die vanuit mijn hostel georganiseerd werd en liepen we 3 uur langs de kust van Coogee Beach naar Bondi Beach wat een hele mooie wandeling was.

HET VOLGENDE DEEL IS NIET GESCHIKT VOOR OMA (EIGENLIJK OOK NIET VOOR PAP EN MAM MAAR DIE ZIJN WEL WAT GEWEND), OMA GA VERDER MET LEZEN ALS JE WEER HOOFDLETTERS ZIET!

's Avonds ging ik met Hunch en Alex die ik die dag had ontmoet en met Colm, Bratt en Neill er weer vol tegenaan. Ik had van Tom en Roger een halve fles wodka gekregen en die moest op. Aangezien Bratt nog helemaal hyper was van het leuke ezel-spelletje dat ik hem had geleerd, deden we dat weer en met dezelfde opdracht. We hadden vette lol en Hunch en ik deelden de fles die ik wijselijk had aangelegd met veel water en weer werd de spanning flink opgebouwd omdat niemand in zijn nakie/ondergoed door de hal wou rennen. Ik was zo zeker van mijn zaak dat ik niet zou verliezen dat ik niet nerveus was want ik was toch zo goed in ezelen?! WAS, ja. Dus toen ik donke op mijn hand had werden mijn handjes toch wat klammer. En toen ik net even te laat was barstten de jongens uit in luid gejuich want ik had net mijn laatste letter Y verdiend. DONKEY! O mijn god, o mijn god, oh sjit, oh neej dit kan je toch niet menen. Ja hoor! Die Juutje moest even rond paraderen in haar roze kanten slipje, heel fijn! Ik dacht je kan het heel lang uitstellen of je kan er gelijk klaar mee zijn dus ik snel uit mijn kleren en met mijn ene arm functionerend als bh en de andere om op de deuren te kloppen liep ik in sneltreinvaart over de verdieping en kwam ik gelukkig niemand tegen. Eigen schuld Juut! Daarna kreeg ik wat drankjes van de guys om het goed te maken. En werd het weer 3 uur 's nachts toen de Side Bar dicht ging en wij ons bedje opzochten.
De volgende dag zou ik, HANDIG JUDITH!, met de bus van 8 uur naar Canberra. Een slaperig Juutje werd om 5 voor 8 wakker met het gevoel dat er iets niet klopte. Oh nee, oh fuck, oh neeeeeeeeeeeeeeeeee bus gemist. Jemigdepemig! Met een gevoel dat er nog heel veel wodka in mijn lichaam zat die nog lang niet was uitgewerkt klom ik uit bed. Kleedde me aan, ging naar beneden op internet en boekte een bus van 12:30 wat gelukkig nog kon viewwwww! Ik probeerde mijn hoofd helderder te maken onder de douche, pakte mijn laatste dingetjes in mijn backpack die ik gelukkig de dag ervoor al bijna helemaal had ingepakt en checkte uit bij de receptie. Toen ik naar het busstation wou lopen kwam met een pijnlijk moment een vraag op in mijn koppie. Juut, waar heb je je paspoort? Ik snel checken of ik dat in mijn mapje met al mijn papieren had. Nee. OH JA! Ik had het in de zak van mijn rokje gestopt de vorige avond omdat ik me moest legetimeren bij de Side Bar! Ook niet in mijn rokje. Oh nee waar heb ik het dan gelaten? Nog in de kamer? Ik bij de receptie vragen of ik nog even mijn kamer kon checken. Lag hij tussen de dekens gefrommelt omdat ik mijn rokje uit had gedaan op bed was hij uit mijn zak gevallen. WAT EEN OPLUCHTING!! De jongen bij de receptie: en gevonden? Ja gelukkig! Wel goed op je paspoort passen he? JA DUHHHHH. Wat ben ik ook een lucky bastard......

OM 16:00 KWAM IK ZONDER KLEERSCHEUREN AAN IN CANBERRA WAAR IK SLIEP IN DE YHA.
Die vrijdag pakte ik de bus naar het War Memorial en wilde daarna naar het nieuwe Parliament House gaan dus pakte ik nog een bus (had heel slim een dagticket gekocht, oh wat kan ik toch slim zijn!) alleen had niet door dat ik er 1 halte later weer uit moest. Dus ik even wachten maar uiteindelijk vroeg ik toch aan de buschauffeur waar ik nou precies was. Oh meisje zei hij je bent wel een eind uit de richting. Blijf maar zitten, ik denk er even over na en vertel je dan welke halte je het beste uit kunt stappen. Even later zei hij dat ik het beste bij hem in de bus kon blijven zitten en b ij het centrale station zou hij dan aan een supervisor vragen om mij op de goede bus te zetten. Ik wachten en wachten...zat mezelf een beetje op te vreten omdat er geen einde aan de rit leek te komen en we op het industrieterrein en daarna in een National Park aan het rondscheuren waren. Maar zoals alles uiteindelijk toch goed komt bleek de buschauffeur weer met een nieuwe ronde te beginnen en wou hij mij wel als enigste passagier even afzetten voor het Parliament House wat normaal geen stop was. Dankjewel buschauffeur!

Na het regeringsgebouw ingegaan te zijn en verkend te hebben ging ik naar het National Portrait Gallery en de National Gallery waar de Australische erg getalenteerde John Gollins een supermooie tentoonstelling had van kleurenfoto's uit Papoea Nieuw Guinea. Om jaloers op te worden! Was ik dus ook ;). 's Avonds kookte ik met de Engelse Samson en Aaron. Deden weer kaartspelletjes waarbij ik 1 x verloor en alle wanden van de keuken en kantine binnen 1 minuut moest aanraken (je verzint wat!) en Aaron verloor een keer en hij moest terwijl hij op I'm too sexy for this car too sexy for this car too sexy by faaaaaaaaaar op de tafel in mijn meidendorm dansen terwijl hij zijn shirt uit trok. Ik zeg: dat was niets voor mij geweest ;)!
Zaterdag de 16de vertrok ik met Samson in de bus van 13:10 om in 8 uur naar Melbourne te rijden. Ik zou in Melbourne verblijven bij de stiefzus van Vanessa, Lena, Duncan en de rest bij wie ik in Brisbane had geslapen en Duncan had gesmst met stiefzus Kate dat ik daar wel kon blijven logeren. Wat mooi! Dus ik kwam 's avonds laat na de tram genomen te hebben naar Northcote bij een leuk oud huisje aan en werd verwelkomt door Kate.
Gisteren, de 17de sliep ik eindelijk is uit, kreeg een smakelijk ontbijt van Kate en deed wat dingen op internet en 's avonds hadden de buren een klein feestje waar we rondom het vuur in de tuin zaten. Ook zagen we nog een dikke redback spider die op een paar centimeter van mijn voet zat. Wat doet een redback spider vroeg ik? In het ergste geval ga je er dood aan, het is de giftigste spin in Australie. Oke....

Nu zit ik alweer een paar uur achter de laptop van Kate mijn blog/dagboek bij te werken. Gisteravond ben ik bij vrienden van Kate, een ontzettend lief lesbisch stel, op bezoek geweest. Die misschien een plekkie voor mij kunnen regelen in Alice Springs. En daar hebben we een heerlijk Indiaas maal gehad. Vandaag ben ik met Kate naar een opp-shop, opportunitie shop geweest wat hetzelfde is als een tweedehands kledingwinkel. Daar heb ik 3 truien en 2 tops met lange mouwen gekocht voor 20 euries, hahaaaa ik ben heel kostenbesparend bezig zeg ik! Dit warme materiaal ga ik nodig hebben hier in Melbourne, in Tasmanie en in NYC!

Mijn plannen voor in Melbourne? Sightseeing natuurlijk ;), naar de Australian Open met dank aan Rene die vond dat ik er echt heen moest en mij heeft gesponsord in mijn nog aan te schaffen ticket en mijn vrienden ontmoetten. Met diegenen die ik in Nepal op mijn trekking ben tegengekomen de verplegers ga ik een avondje uit waarschijnlijk en Evan waarmee ik 3 weken heb rondgereisd in Rajasthan, India, neemt me mee om een dagje te touren in zijn auto en mooie herinneringen op te halen aan India. Ik sluit af met een mooie zin van de 4-jarige Finn (zoon van Kate) die hij zei terwijl we in de auto zaten: “You know mum, I actually don't like to close my eyes”. “Why not Finn?”
“Because I love to see things”.

Dikke kus, denk aan jullie lieverds!

ps Het filmpje van mijn bungeejump heb ik op facebook gezet. Deze site kan alleen maar filmpjes van 1 minuut aan en aangezien Kirsty al 1 minuut filmde voordat ik sprong zie je niks. Dus aanrader! Moet nog steeds lachen om mijn emotionele toestand.



Traveling in a fried-out combie
On a hippie trail, head full of zombie
I met a strange lady, she made me nervous
She took me in and gave me breakfast
And she said,

"Do you come from a land down under?
Where women glow and men plunder?
Can't you hear, can't you hear the thunder?
You better run, you better take cover."

Buying bread from a man in Brussels
He was six foot four and full of muscles
I said, "Do you speak-a my language?"
He just smiled and gave me a vegemite sandwich
And he said,

"I come from a land down under
Where beer does flow and men chunder
Can't you hear, can't you hear the thunder?
You better run, you better take cover."

Lying in a den in Bombay
With a slack jaw, and not much to say
I said to the man, "Are you trying to tempt me
Because I come from the land of plenty?"
And he said,

"Oh! Do you come from a land down under? (oh yeah yeah)
Where women glow and men plunder?
Can't you hear, can't you hear the thunder?
You better run, you better take cover.