EXCELENTE MEJORANDO!

1 - 7 oktober: Mijn eerste week als vrijwilliger in Medellin!

Een week vol indrukken. Zo leerde ik de 32 meiden hier een beetje kennen, sommigen zijn heel erg open en ben ik nu al mee aan het dollen en bij anderen kost het ietsje meer tijd. Ik ben twee keer met een groep naar hun theaterlessen geweest. Wauw, wat word ik blij van het enthousiastme, de energie, de muziek en de jongens en meiden hier! Ik zie de meiden genieten en toneelspelen alsof er niet 25 mensen naar hun staan te kijken, respect! Woensdag stond ik 's avonds in de rij in de kantine samen met de meiden om mijn bord met eten op te halen, donderdagavond dineerde ik zeer luxe met een Engelse vriend van mij in een sjiek restaurant in het centrum en vrijdag zat ik in de slaapkamer van een klein huisje in een achterstandswijk van Medellin omdat een meisje uit het huis waar ik verblijf mij wilde laten zien aan haar familie. Haar moeder die alleen voor haar zieke oma, haar nichtje en neefje die wees zijn en haarzelf plus haar zus zorgt. Het andere uiterste dus! Ik moest het ijs even breken maar heb ontzettend gelachen met haar moeder. Het werd wat laat dus nodigde de moeder mij uit om te blijven slapen in het kleine huisje met al zoveel mensen. Heb beleefd uitgelegd dat ik toch maar een taxi terug nam. Ze zei je bent hier altijd welkom bij je familie. En zo voel ik mij hier ook -> erg welkom!
Zaterdag ben ik met de Nederlands Mark op pad geweest. Hem had ik al eerder ontmoet in Peru en Ecuador en we hadden heel veel om bij te praten terwijl we eerst maar even een kopje koffie namen om de dingen te bespreken voordat we besloten wat we gingen doen. Uiteindelijk zijn we naar het Museo de Arte Moderno gelopen met voor het museum in supergrote letters 'Te quiero Medellin'. In het museum zagen we erg originele werken van Luis Camnitzer die de draak steekt met de maatschappij. Zo zegt hij:

If I draw a dot on one sheet of paper,
I am a doodler.
If I draw a dot on one hundred sheets of paper,
I am a philosopher.
If I draw a dot on one thousand sheets of paper,
I am a mystic.
If I draw a dot on ten thousand sheets of paper,
I am a modern conceptual artist and may become rich and famous.
Social values are a matter of accumulation.

De dag ervoor was ik met Yesica ook nog naar het plein met de dikke standbeelden geweest -> de gorditas van de beroemde artiest Botero. Daarna zijn we Museo de Antioquia ingegaan om zijn schilderijen en beelden te zien. Geweldig! Hij vergroot sommige dingen heel erg zoals de dikke mensen die hij in zijn werken schildert en boetseert en andere dingen verkleint hij tot bijvoorbeeld miniatuur hondjes. Ik denk dat ik hier ook met de meiden heenga en om hen daarna hun eigen schilderij a la Botero te maken.

9- 14 oktober:

Afgelopen week voelde ik me een klein beetje een kluizenaar omdat ik veel in mijn kamertje te vinden was. Mijn hoofd zat vol met regeldingen die ik echt nog even moest doen voordat ik volledig tot beschikking van deze 33 meiden sta. Dingen zoals mijn waarbenjij.nu verhaal schrijven waar ik een 1,5 maand van moest inhalen, een selectie van mijn foto's die ik heb gemaakt in Colombia op Facebook zetten, Geert zijn vluchten regelen -> hij komt naar Curacao & naar Suriname EN reist met mij vanaf de noordkust van Brazil naar Rio!!! Ons reisschema + vluchten in Brazilie heb ik ook uitgezocht en geboekt. Fijn gevoel dat dat nu grotendeels geregeld is! Het schijnt tegen carnaval aan te lopen of carnaval te zijn wanneer wij in Rio de Janeiro aankomen. Ontzettend vervelend :))))! Ik wilde duidelijk hebben voor mezelf wat ik precies met de meiden hier wil gaan doen. Ze laten me hier erg vrij en zijn druk bezig met hun eigen werk dus dan moet ik het maar doen dacht ik wat hulpeloos. Ik heb nu een schema in elkaar getimmerd waar meiden per week in kunnen aangeven of/ en hoelang ze Engelse les van mij willen hebben, 1 op 1. Rustig beginnen dacht ik in plaats van voor een groep met 20 meiden te staan terwijl mijn Spaans mij nog tekort schiet. Ook is het wat raar want de meiden hier lopen in en uit de les, steken geen hand op als ze willen reageren en hangen gewoon buiten wat rond terwijl ze les hebben. Beetje raar voor mij om te zien. Daarom heb ik besloten dat ik er ben voor de meiden die echt graag Engels willen leren. Voor mezelf en voor de meiden een stuk fijner dacht ik zo!

Met Carlos, de coordinator van de verschillende huizen (9 stuks) van Hogares Claret in Medellin ben ik afgelopen woensdag naar Casa Egreso van de jongens t/m 19 jaar geweest. Dat is hetzelfde concept als het huis van de meiden waar ik nu zit maar in een ander deel van de stad en dus met jongens die klaar worden gestoomd om de maatschappij in te gaan. Deze jongens studeren en werken terwijl ze ondertussen nog hun vaste basis hebben in het huis. Hogares Claret heeft bijv. ook Casa de Libertad voor jongens/mannen t/m 30 jaar (als ik het goed heb), een huis voor mensen die aan de drugs hebben gezeten en die moeten afkicken, een huis voor volwassenen, een voor kinderen en een huis voor ex-guerillastrijders.

Het is hier nog wat aftasten en observeren maar ik heb met sommige meiden hier al een goed contact. Met de 14-jarige Angie ben ik meestal aan het ouwehoeren/kietelen/vechten en net zoals ik vindt ze het erg moeilijk om op te houden, haha. Met Kelly heb ik ook een band omdat ik mezelf herken in haar. Ze is zo'n heerlijk lief, dromerig en enthousiast meisje. Ze kijkt en zingt mee met liedjes van Assepoester en Sneeuwwitje die ze achter de computer gezeten luisterd, ze bekijkt elke dag een video die ik van haar + leuke jongen gemaakt heb waar ze een beetje verliefd op is, terwijl ze samen een liedje oefenen op de keyboard. Ook is ze heel leergierig en antwoord en vraagt mij zoveel mogelijk dingen in het Engels. Leidy leent graag mijn camera met toneel om tientallen foto's van haarzelf en artistieke foto's van haar omgeving te maken. Ook moest ik met haar meelopen naar haar bed en kast en stond ze erop dat ik een kledingstuk van haar moest uitkiezen. De tijd van korte shirtjes met diamanten (onze favoriete Lipstick winkel in Groningen, weten jullie nog Lin, Lau, Jo en IJk :p? ), glitters en teksten heb ik nu zo'n beetje gehad en koos voor een grijze trainingsbroek die de meiden hier zelf tijdens hun confectie lessen maken. Die geef ik als ik weg ben wel weer terug tesamen met een kledingstuk van mij. Yesica vond het absoluut niet leuk dat ik afgelopen week wat minder op het terrein rondliep, ze was een beetje sip zei ze omdat ik noooit meer met haar praatte. Ik zei: "Je zit nog zeker 2,5 maand aan mij vast, je gaat mij nog irritant vinden! Ze heeft een vriendin van 36 jaren jong terwijl ze zelf 15? is.....beeeetje verkeerd maar tja wie ben ik om hier iets van te zeggen? Ze heeft zelfs tattoeages op haar rug met hun namen...
En zo krijg ik met elk meisje afzonderlijk uiteindelijk een eigen verhaal.

Ik ben benieuwd hoe het komende week gaat met mijn privelessen. Donderdag ga ik een hele dag mee met de jongens en meiden van Hogares Claret om te zien hoe ze vorderen met hun toneelspel. Kijk ik nu al naar uit!! Misschien moet ik daar ook maar mijn project van maken als ik weer terug ben in Nederland, toneelspelen.....wie weet!

Muchísimo besitos, Judith

ps: "Excelente mejorando (gaat steeds beter)!", antwoorden de meiden hier als ze gevraagd worden hoe het met ze gaat gaat. Dit doen ze na het opdreunen van het onze vader of een andere tekst voor het eten wanneer ze in de rij staan.

pps: Mijn Mexicaanse maaltijd was een succes. Er zijn er maar liefst 30 foto's van gemaakt die Flor gelijk op Facebook heeft gepost haha. De meiden vonden het best raar al die bakjes met ingredienten die je dan zelf in een soort pannenkoek moest stoppen en dicht moest vouwen. Ze hadden er veeeels teveel in gedaan dus het was lekker knoeien. Volgende keer misschien stamppot wortels.