Go with the flow

Na Bundi ben ik met Abraham naar Pushkar gegaan, 6 uur met de bus. Enne in de VIP-compartment...bij de buschauffeur! Was zijn wens in ieder geval, niet echt de onze. Heb 3 keer een bijna-dood-ervaring gehad niet normaal! Het verkeer is een bijzonder iets in India, de weg naar Pushkar is het ergste tot nu toe wat ik heb meegemaakt. Alles kan hier: als je als buschauffeur van een overvolle bus een vrachtwagen wilt inhalen voor de bocht PRIMA! Dat betekent dat van de tegenovergestelde richting hetzelfde kan gebeuren. Op het allerallerlaatste moment ging dit goed bij ons en als VIPS zaten we mooi bij het raam ;). Als er aan de weg gewerkt wordt dan wordt het verkeer soms omgeleid, zo moesten wij een stuk rijden op de andere weghelft. Tegen het verkeer in! Dat wordt voor geen van beide partijen aangegeven. Een leuk verrassingselement dus in t verkeer.
Een andere reden dat Abraham en ik onze VIP status niet echt VIP vonden is het gebruik van de toeters hier in India. De buschauffeur wordt in de bussen afgeschermd van de passagiers d.m.v. een plastic wand. In het voorste deel kan je de toeter nog beter horen. Denk dat mijn gehoor wat achteruit is gegaan na dit ritje. Indiers gebruiken nl heul vaak hun toeter, als ik zeg 20 x in een minuut overdrijf ik heus niet!

Aangekomen in Pushkar zwetend in de warme middagzon (40 GRADEN!) zijn we naar het Moonlake guesthouse gelopen. Ontvangen door Michael die ons 2 kamers kon aanbieden: de allermooiste kamer van de guesthouse op de eerste verdieping met uitzicht op rozenvelden en een wit marmeren tempel dat 's avonds bekend staat als de discotempel omdat die verlicht wordt door verschillende kleurig knipperende lampies. En een kamer op de begane grond zonder ramen, schimmel in de douche, vage lucht -> grotachtig. Abraham en ik wilden dit op een volwassen manier oplossen zonder gevecht dus gingen we tossen....koos ik de verkeerde kant DOM DOM! Maar gentleman Abraham stond erop om mij de mooiste kamer te 'geven', lief hea?!

Pushkar is een stad die bekend staat om zijn kamelenfestival. Vanuit heel Rajasthan trekken kamelenhandelaren met hun kuddes naar het anders zo rustige plaatsje aan het meer.
Hoewel handel de belangrijkste reden is, draagt de markt het karakter van een groot feest. Op de markt zijn allerlei soorten dieren te koop: ezels, geiten, paarden, stieren, maar bovenal kamelen – de tractoren van het Indiase platteland. Deze kamelenmarkt is de grootste in India, tienduizenden kamelen veranderen van eigenaar. Maar behalve veehandelaren, trekt deze jaarlijkse happening ook duizenden woestijn- en dorpsbewoners, naar zich toe. De kamelenmarkt is een bonte verzameling van mensen en dieren, geuren en kleuren.
Een kwart miljoen mensen genieten van deze spectaculaire gebeurtenis, die wordt omlijst door muziek, dans en optredens van artiesten als vuurspuwers en koorddansers.

Pushkar heeft voor de hindoes ook een religieuze betekenis. Het is een van de weinige plaatsen in India waar de god Brahma in een eigen tempel wordt aanbeden. Duizenden pelgrims bezoeken elk jaar het heilige meer in de buurt van de stad om er zich in onder te dompelen. Dit wordt beschouwd als een daad van reiniging.
In India zijn er veel goden -Ganesh, Shiva, Vishnoe, Brahma, Krishna - dat zijn misschien wel de belangrijkste goden in India - wat de mannen betreft dan. Want je hebt ook nog veel vrouwelijke goden: Laksmi en Durga bijvoorbeeld. Deze goden zijn allemaal heel populair in India - iedereen kent ze en kan er veel verhalen over vertellen.
De goden in India maken deel uit van het dagelijks leven - en dat is toch wel heel anders dan bij ons. De mensen in Nederland leven niet écht met de goden - sommige geloven in God - maar dat is toch niet hetzelfde. Van 's morgens tot 's avonds leeft men in India met de goden. Dat begint al 's morgens vroeg - snel even wat bloemen kopen en dan - hup: PUDJA - het dagelijkse ritueel voor de goden: de godenbeeldjes wassen, ze bloemen en fruit geven, wierrook branden - eer betuigen - met andere woorden: de goden verzorgen en verwennen.
De beelden van de goden staan in een altaartje - thuis heeft iedereen zo'n schrijn, maar ook op straat zijn er heel veel - in India vind je op de gekste plaatsen schrijntjes: op de hoek van de straat, aan een boom of op een pleintje - zo kunnen Hindoes op elk moment pudja doen.
Voor Hindoes is het het beste om 's morgens naar de tempel te gaan - Daar wonen de brahmanen - een soort priesters - professionele verzorgers van de Goden. Ze weten er álles van.
Naast hindoes heb je natuurlijk ook nog veel moslims in India - maar ook al leven hindoes en moslims samen in dezelfde straten - er is een groot verschil tussen beiden. Niet alleen in de kleren en de gewoonten: - maar ook wat god betreft. En dat niet alleen omdat de moslims maar één god hebben en de Hindoes véél goden, maar God is voor de Moslims iets heel anders dan voor Hindoes. Moslims geloven wel in god maar leven er niet zo direct mee. Ze hebben geen afbeeldingen van hun god. Dat is totaal anders bij de Hindoes.
Zo zie je ze óveral op straat; er worden zelfs stickers van Hindoe-goden verkocht. Van elke God zijn er fantastische verhalen - over hoe ze geboren zijn, met wie ze getrouwd zijn en wat ze allemaal hebben gedaan, wat voor avonturen ze hebben beleeft. Meestal heeft dat iets te maken met het vechten tegen het kwaad. Indiase Goden zijn personages in verhalen, en die verhalen zijn heel populair in India.

ANYWAYZ ;) In Pushkar proberen mannen je vaak rozen te geven als je vlakbij het meer bent, deze rozen/rozenblaadjes moet je in het meer gooien waarbij je een gebed moet op- of nazeggen en een donatie moet geven. In dit gebed zeg je o.a. hoeveel familieleden je hebt en aan het einde moet je zeggen hoeveel geld je over hebt per familielid om ze te zegenen en ze geluk te brengen. Ik heb t ook 'moeten' ondergaan en heb een armbandje gekregen, toen lieten ze me eindelijk met rust. Heb maar een kleinigheidje gegeven (SORRY SORRY FAMILIE VAN MIJ JULLIE ZIJN MIJ HEUL VEUL WAARD, ECHT ;p!)....sommige onwetenden worden hier 'opgelicht' voor duizenden rupees.

Ik ben in de week dat ik hier was o.a. vaak met China en Trudy op de motor de stad doorgecrosst, de leuke winkelstraat doorgelopen, heerlijke ontbijtjes gehad bij Honey Dew met de groep en een middag doorgebracht met Israelier Biton met het bekritiseren van en lachen om Indiase soaps tijdens onze relaxte lunch. Geweldig om deze over-de-top-acteurs bezig te zien. Tien keer erger dan GTST dus kun je voorstellen :p. Hele drama's komen op de buis voorbij: vrouwen die zichzelf in de brand willen steken, stiekeme romances, heftige vechtscenes en hippe danspartijen. Op een gegeven moment keken Biton en ik elkaar aan en zeiden tegen elkaar:"Heb jij dit nou ook gezien?". In een actiescene vochten 2 mannen tegen elkaar om een vrouw. De hulpeloze vrouw was allang neergeslagen en de mannen stonden op een plateau met vaten wat omhoog werd gehesen door een hijskraan. Een van de tough guys duwt een aantal vaten om naar beneden, het shot volgt de vaten waarna ik toch duidelijk een moment zie dat de vaten vanaf de grond terugstuiteren alsof ze op een trampoline terecht komen. Echt zo ontzettend fout ma stiekem toch verslavend...Erg om gelachen.

Ook ben ik met China en Trudy, Abraham, Michael (een Australische kennis van China die al 30 jaar in India komt) en een paar Indiers op de motor naar het begin van de bergen gereden. Onze bedoeling was nl om een baba (heilige man) te bezoeken die daar hoog in de bergen in een tempel woont. De route op de heenreis was een hele klim maar was te doen. Op baba's plek aangekomen hebben we lang zitten kletsen, lekker gegeten, de baba ontmoet en nog lang zitten kletsen en nog een keer gegeten. Enne toen was t donker...en we waren met een groep van 8 met 2 zaklampen....spannend!
Een andere betere route (NOT) genomen waarbij we over grote rotsen moesten klauteren en springen. Een grappig beeld moet het zijn geweest. Hoorde ik weer O Shit achter me en gesteun en gelach voor me, een mooi avontuur. Breaky break gehad op een rotsplateau met mooi uitzicht op alle lichtjes van Pushkar. Iedereen bij elkaar, helemaal stil en genietend van het moment. Wat een ervaring weer!

Ook ben ik een keer 's ochtends om 05:30 opgestaan (ben ik best trots op haha) om met Abraham een berg te 'beklimmen' waar een tempel op gevestigd is. Trudy grapte al dat Abraham die het vele sporten mist, mij...little princess is haar bijnaam voor ikke, best op zijn rug kon dragen naar de top.
Met rode wangen en zweetdruppels kwamen we na 45 min. en vele traptreden aan op de top. Daar wat mensen ontmoet en gezellig mee uitgepuft en chai gedronken.

Na Pushkar met Evan en Abraham op de bus gestapt naar Udaipur. 's Avonds aangekomen en de volgende dag 's ochtends begonnen met een wandeling door de stad waarbij we o.a. langs een wapenfabriek kwamen waar we binnen hebben gekeken en we zijn 2 keer uitgenodigt voor chai. Zo hebben we Veejay en Raj ontmoet. Bij Veejay thuis hebben wij zondag een heerlijke lunch gehad die hij zijn moeder had opgedragen om te maken. Met overvolle buikjes kregen we een rondleiding door hun beide huizen, hebben hun familie ontmoet en oude foto's bekeken van de bruiloft van Veejay's vader. Erg leuk om zo wat meer op te steken van India. 's Avonds ben ik erg romantisch met mijn mannen naar de bios gegaan en hebben een vette bollywood kaskraker gezien. Een MUST om te doen als je in India bent!

Tijdens mijn verblijf in Udaipur heb ik ook mijn eerste yogalessen gehad!
's Ochtends van 8-9 op het dakterras van onze guesthouse heb ik tot nu toe 6 keer les gehad. De man waar we les van krijgen is ong. 50 jaar oud en lenig! Niet normaal. Mijn doel is om aan het einde van mijn verblijf hier geen handstand maar een hoofdstand te kunnen doen. Met je ellebogen op de grond, kommetje maken van je handen om je hoofd te ondersteunen en floep die benen maar de lucht in :s niet zo eenvoudig! Maar het lukt steeds wat beter. Hij is trots op me zei hij, YES!

Maandagavond moesten ik en Abraham afscheid nemen van Evan (Almighty). Heb iets van 3 weken met hem gereisd. Vind het erg jammer en vind afscheid nemen moeilijk maar hoop hem in mijn verdere reis weer te zien. Hij zei tegen ons dat het lijkt alsof hij ons al jaren kent en tja dat klopt wel. Veel leuke, diepe gesprekken gehad en ga t plagen van hem missen ;).

7 april in de avond moest ik afscheid nemen van Abraham, gatverdarrie...Misschien word ik uiteindelijk wel goed in afscheid nemen. Hij heeft me een lieve brief geschreven en een mooi klein schilderijtje op hout gegeven. Nu ben ik weer remy!
's Middags hadden Abraham en ik tijdens onze siesta, liggend op het gras, een andere jongen ontmoet: Ramin uit Londen. Met Ramin en Natalia uit St. Petersburg/Rusland heb ik 's avonds de James Bond-film Octopussy gezien die hier in India en Udaipur geschoten is. Ramin kwam met het geweldige idee (kon het zelf bedenken ;) ) om er een drinkspelletje van te maken. Bij alle groeten zoals hello, namaste, goedenavond etc., bij sexy flesh (blootheid), de woorden James Bond en getallen moesten we een slok bier drinken. Toen we een tijd droog stonden kwam ik met het brilliante idee om op deuren te drinken en voegde Ramin nog de kleur rood toe. Toen het wat te snel ging schrapten we die maar weer... Aan het einde van de film vonden we zelfs de kamelen en de verrotte tanden van de bad guy sexy haha. Was een supervette avond!

Deze week trouwens liep ik over straat en werd nageroepen door een jongen die vroeg: "Madam! Why are you so happy today?" Ik teruglopend naar hem fluister hem toe: "Because I'm in India"... Hij en de anderen lachen -> een leuk moment. Ja, ik heb het erg naar mijn zin hier. I am just going with the flow!!
DIKKE LIEFS! JUUT