Wat is het leven van een backpacker toch zwaar ;)

Zo….daar ben ik weeres EINDELIJK (I know I know, ik schaam me diep)! Zoveel dingen gedaan en geen tijd om me een paar uur in een internetcafe te nestelen.

Iedereen nog bedankt voor alle heule lieve mails, krabbels, felicitaties en zoenen ivm mijn verjaardag!! Tjemig nu alweer 26 ...IK HOU DERVAN! Ik heb het gevierd met thema: AnnaPurna haha iedereen kwam in wandeloutfit goed he??!!! Flink aan de whiskey gezeten met n groep trekkers, bosje vers geplukte bloemen van mijn gids gekregen + een lief kaartje, wat wil je nog meer? Nee miste serieus mijn lieve vrienden en familie om mij heen maja je kan neit alles hebben he zeg ik maar zooooo. Heb ‘s avonds kort maar krachtig mijn lieve familie en vriendje kunnen spreken, dat deed me heel erg goed! En een paar dagen later kon ik alle reacties op internet lezen, leuk!

In de laatste week in mijn geliefde Mc Leod Ganj waren Kathleen en ik onafscheidelijk. Gezellig samen ontbijten, lunchen en dineren, naar de bios -> meebleren met de Abba liedjes uit Mama Mia (oh wat heb ik gelachen). – Wat is nou het geval: Kathleen is een heerlijk spontaan en enthousiast iemand die haar eigen ding doet en zich niets aantrekt van anderen en dat vind ik geweldig. Dus als we samen zijn gaat het dubbel op. Zo leuk! - Na de film gingen we hier nog mee verder en gaven een optreden op straat. Ook ben ik samen met Kathleen naar de watervallen in Dharamkot gelopen in totaal een mooie wandeling van 5 uur, daar hebben we een heel verfrissend koud badje genomen. Ook ben ik samen met haar en met onze gids Manu naar de Snowline geweest. Een trekking van 2 dagen waarbij we hebben overnacht in een klein huisje. Bij aankomst ging het regenen en schuilden we in t enigste winkeltje op de berg. Supergezellie in het donker met een kaarsje met zijn 10-en zittend op de dekens. Na afloop heb ik de 2 mooiste regenbogen uit mijn hele leven gezien. Ze leken zo dichtbij! En t waren er ook nog eens 2 tegelijk WOWWW HEUL VET! ‘s Nachts lag ik tussen Manu en Kathleen in op een 2-persoonsbed, onder 5 dekens met mijn kleren aan. T was koud KOUD! T huisje was eenvoudig met dikke gaten onder het dak dus de koude wind kon er fijn door waaien, JAK! De tweede dag zouden we weer gaan maar t regende de hele dag dus moesten we nog een nacht zo doorbrengen. Ik ben maar op wat dekens op de grond gaan liggen omdat Manu de hele tijd in mijn nek lag te ‘hijgen’ met zijn arm om me heen die ik de hele tijd weg duwde maar Manu steeds weer om me heen sloeg…zo blijf je bezig :)…

02/06 ‘s Avonds had ik mijn afscheidsfeest georganiseerd voor al mijn mede jamsessie-leden en mensen met wie ik veel optrok in Mc Leod Ganj en voor iedereen die nog meer zin had in een feest. Dit omdat ik de volgende dag in 12 uur met de bus naar Delhi zou gaan om mijn vliegtuig te halen naar Kathmandu. Rum, bier, cola, eten en kaarsen ingeslagen. Wat een superavond heb ik gehad, met ongeveer 15 mensen zaten we rond de kaarsen. Rohan op de gitaar liedjes spelend, drankspelletjes gespeeld (Raise your hand, Questions, I have never. Allemaal geleerd van mijn Amerikaanse vriend Pii), lekker kletsen-> geslaagd feessie!

Aangekomen in Kathmandu werd ik opgehaald met een busje van mijn hotel en ben ik bijna gelijk met de man van de receptie naar een reisbureau gegaan waar hij ook werkte om de Annapurna Circuit Trekking te boeken!! Dezelfde avond heb ik met de mann’n van t reisbureau mijn boeking gevierd met bier (lust het nog steeds niet :p) en momo’s (Tibetaanse deegpakketjes, dit keer gevuld met groenten). De volgende dag spulletjes gekocht en op 6/6 begon mijn avontuur van 18 dagen.

Een korte impressie van mijn Annapurna Round trekking gedurende 18 dagen. Deze tocht was zo gevarieerd en zo prachtig mooi dat ik het eigenlijk niet kan beschrijven!


Elke dag hebben we ongeveer 7 uur gelopen. Ik zeg we omdat ik met mijn geweldige gids Bhim was. Door waterstroompjes, over hangbruggen, door velden waar hardwerkende mensen nog met een handzeis bezig waren en met ossen om hun land om te ploegen, door dorpjes met lieve baby’s en oude omaatjes, door weilanden vol bloemen, door bossen, door dalen omringd met bergen van meer dan 8000 meter hoog zoals de Annapurna, Mt. Manaslu en Mt. Dhaulagiri, ontelbare trappetjes op en af lopend waarbij we vaak moesten wachten omdat er weer een stoet ezels beladen met van alles en nog wat ons tegemoet kwamen. Door dorpjes met namen zoals Bhulbule, Jagat, Pisang, Manang, Muktinath, Kagbeni en Ghorepani. Van 760 meter in Besisahar tot 5416 meter over de Thorong La pass. In het begin van de trekking heb ik me kapot gezweet omdat het zo warm en vochtig was maar toen we in het hoogste hotel van de wereld, high camp, vlak voor het oversteken van de Thorung La pass sliepen, had ik het ZO KOUD. Bibberend met mijn kleren aan in mijn slaapzak met 2 dikke dekens over me heen lukte het slapen uiteindelijk. Je moet begrijpen dat dit geen geweldig luxe kamers zijn. Een houten hok met een raam waarin 2 aparte bedden staan met een dun matrasje en als je geluk hebt licht wat werkt. Een douche kon ik op het hoogste punt voor 3 dagen niet nemen omdat het te koud was. Een douche hier is een houten kamertje met een emmer koud water waar je met een klein emmertje weer wat water uit kan scheppen en over je heen kan gooien. Basic dus maar hee je bent in de Himalaya! Tis echt genieten als je je behoefte moet doen, je met je blote kont achter een grote steen zit en je uitzicht hebt op de Annapurna…wat wil je nog meer ;) ?!
Wandelend langs bulderende rivieren, kabbelende stroompjes, half high door velden vol marihuanaplanten, door dorpjes met kippen en geiten die je voor de voeten lopen, nieuwsgierige dorpelingen die je nastaren, vrouwen die langs lopen met manden vol hout en eten op hun rug, hordes sprinkhanen die voorbij hoppen, enge vlinders die om je hoofd cirkelen.

– jaja mijn ‘geheim’ ik ben bang voor vlinders….! Soms durfde ik niet door te lopen omdat er een grote vlinder op mijn pad fladderde. Zet me in de vlindertuin in dierenpark Emmen en je kunt lachen. Mijn trauma werd erger toen ik een keer met school in de vlindertuin was, een jongen was zo aardig om met zijn vinger tegen de vleugel van de reusachtigste vlinder EVER te tikken. Komt die vlinder uiteraard klapwiekend met zijn enorme vleugels naar mij toe -> miep miep! Weg Judith…Nu ik wat ouder ben kan ik de kleine vlinders wel aan maar de grote kan ik nog steeds rare gezichten van trekken en hoge geluiden door maken ;)…Anywayz trug naar mijn verhaal…;) -

Op de derde dag ontmoette ik Dave en Mike uit Amerika en Gonzalez uit Chili, op de vierde dag van mijn trekking ontmoette ik Peter met zijn gids Ramesh (baas van het reisbureau waar ik, net als Peter, mijn trekking geboekt had) en porter Gotham en op de vijfde dag James (Ju Song) en zijn gids Lambabu ook Eline uit Nederland en Raphael uit Frankrijk met hun gidsen ontmoette ik op deze reis. En al deze mensen bleef ik gedurende deze 18 dagen tegenkomen. Op het midden van de trekking reisden Peter, James en ik zo’n beetje samen.
Een idee van een dag: 07:00 aanwezig in de ontbijtzaal om een heerlijk Tibetaans of Sherpa broodje met honing op te eten, 07:30 ongeveer beginnen met lopen tot 11 of 12:00 met misschien –afhankelijk van hoe zwaar en onze toestand- wat korte pauzes. Daarna een lunch varierend van momo’s tot dhal bat (Nepalese traditionele maaltijd ongeveer bestaande uit dhal=linzensoep-, bat= rijst, curry van aardappel met bijv. spinazie, papadam =een soort kroepoek- en Nepalese augurken – zijn zeker anders dan de Nederlandse! Smaak is heul apart) onder het genot van een milk tea of masala tea om na een uur of twee –ook weer afhankelijk van onze toestand haha- weer verder te lopen tot 16 of 17:00. Om aan te komen in onze guesthouse en na mezelf te hebben geinstalleerd in mijn kamer een lekkere verfrissende douche (koud of warm met emmer of vanuit de douchekop met spinnen die ik nauwlettend in de gaten hield of spinloos wat zelden voorkwam) nam om daarna kaartspelletjes zoals: ezelen, blufpoker, en Nepalese versies te spelen al dan niet met de lokale bier of drank Roxy, een erg ranzig drankje met hoog alcoholpercentage of Chang, de ranzige Tibetaanse versie. Ik hou nu eenmaal van drankspelletjes :)! Met een onderbreking van ons avondeten wat bestond uit of weer dhal bat, chowmein, spring roll, pasta oid om uiteindelijk moe maar voldaan in mijn bedje te rollen. Natuurlijk hadden we afwisselende korte en lange dagen, makkelijke en f*cking –sorry voor mijn taalgebruik maar tis echt zo- zware dagen maar dit was zo’n beetje het schema.

Beschrijving van mijn reisgenoten:

Peter was (“geen stiefmoeder, das zo negatief”- zoals mijn lieve bonusmoeder Gea zegt ;) ) mijn bonusvader tijdens de trek. “ Judith, wil je niet op die balustrade zitten, ik word er zenuwachtig van straks val je er van af”. Ook bestelde Peter soms een toetje, iets van chocolade mmmmm!, voor ‘zichzelf’ maar meer om met mij te delen omdat hij weet dat ik er verslaafd aan ben. Peter is 61 jaar, groot, sterk en met pensioen. Tijdens zijn baan, hij was manager oid, heeft hij altijd gezegd tegen relaties van hem: “Als ik met pensioen ga word ik een junkie. Ik was getuige van zijn eerste jointje sinds 30 jaar…Ook vroeg Peter mij dikwijls om raad, voornamelijk als hij veel gedronken of geblowt had, of het netjes was om bepaalde opmerkingen te maken of te persoonlijke dingen in de groep te gooien. Ik vond dat alleen maar mooi dus zei ik altijd: “ Nee joh Peter, dat kan je best zeggen….:)”.

James, een jongen van 27 uit Zuid Korea, stond altijd om 5 uur ‘s ochtends op na vele kreten: “Ooooooo aaaaaaa whooaaaaa” en stretchoefeningen, ik sliep meestal in de kamer naast James en hoorde hem vaak wakker worden, om zijn eerste jointje te roken. Dit roken van wiet en hasj herhaald zich vaak tijdens zo’n dag, voor en na het ontbijt tijdens het lopen voor en na de lunch etc. etc. Nepal is voor hem het paradijs van mooie bergen en de marihuana. Respect dat hij deze trekking stoned heeft kunnen doen!
James kwam vaak ‘s avonds voor het slapen gaan bij mij om te vragen met een glimlach en een knipoog of ik hem die nacht wou vergezellen in zijn slaapkamer. Elke nacht zei ik nee en elke keer zei hij dat als ik me zou bedenken ik alleen maar op zijn deur hoefde te kloppen. Wat een genereus aanbod!

Typische James opmerkingen:
”Oh die blonde haartjes op je arm vind ik zo sexy! Soenderi (mooi meisje) er zijn nog maar 6 nachten over voordat ik naar huis ga”….hint…
“ Ooh I just smoked tooo much”!
In elk plaatsje waar we komen wil James blijven en schreeuwt dan uit: “Wow! wauw! Oh yeah, this is beautiful! I could stay here for a month!” Stoned als een garnaal….

Ramesh en Gotham hebben me tijdens de trekking wat belangrijke Nepalese woorden geleerd. Zo noemde ik hen ma boedho (mijn man/husband), mu thuke thukra (deel van mijn hart), soender (mooie jongen/man) of ma priee (lieverd) en zei noemden mij ma boedhie (mijn vrouw) of soenderi. Heerlijk om zo een beetje te dollen.

Na de Annapurna trekking besloten James, Ramesh, Peter en ik om 3 dagen met elkaar te gaan raften. Het raften was super, sommige stukken waren echt lachen. Iedereen schreeuwen en gillen, goed vasthouden en FORWARD! IJskoud water in je gezicht en doorroeieee maar! Heerlijk die rapids/stroomversnellingen! ‘s Avonds sliepen we in 2 tenten. Dat betekende ook dat ik met 1 van de mannen de tent moest delen. Omdat Ramesh en James al gedurende de trekking mij hadden laten weten dat ze best wel een nachtje door wilden brengen in mijn slaapkamer, leek het mij het beste en veiligste idee om Peter te vragen of hij samen met mij in een tent wou slapen en ik legde het verhaal uit. Peter: “Goh, dit is de eerste keer dat een dame om die reden met mij in een tent wil slapen” hahaha.
Tijdens het raften bedacht James een zing- en danscompetitie tussen hem, Ramesh en Peter en de winnaar mocht dan bij mij slapen. Ik was de jury samen met onze 2 raft gidsen. Na een geweldige show gaf ik geheel onbevooroordeelt Peter een verrassende 9,9863 zodat hij de winnaar was!

Bhim noemde mij steeds bai-ni, zusje. Deze man van 32 is trots op zijn vrouw en 2 dochters (natuurlijk!) en is helemaal voor de girlpower en de vrouwenrechten in Nepal. Hij drinkt niet en rookt niet. Maar op een avond vertelde hij, nadat hij van mij een biertje voor zijn neus kreeg (doe mijn bijnaam nog steeds eer aan ;) ) een verhaal. Bhim stond eens te wachten bij de receptie van een hotel toen er een transseksueel naast hem kwam staan. Bhim, zoals altijd beleefd, weet niet hoe hij hem/haar aan moet spreken (volgens Nepalese tradities zeg je diddy = zus of dai= broer of bai= broertje) en zegt dai/broer tegen hem/haar. Zij zegt: “WHAT YOU SAY? YOU SEE MY FRIEND?! En wil haar vrouwelijke delen laten zien…Bhim: “Oh!!! SORRY! Sorry en sjoeffff rent hard weg. Tijdens de trekking werd dit onze favoriete uitspraak.
Met spelletjes, zijn lievelingsspel was Yahtzee (had hij ooit opgestuurd gekregen van zijn andere Nederlandse ‘zus’) was hij zo gedreven en zo enthousiast, echt geweldig! Als hij echt goed bezig was stond hij en schreeuwde met hoge stem: “YOU SEE?! MY FRIEND YOU SEE?! Als hij een Yahtzee had gegooid. En lekker treiteren kon hij ook: “What you did? You have to throw two threes my friend, not two fives…!

Tijdens een middagje kaartenspellen, leerden Eline en ik de jongens pesten. We zeiden tegen hen dat het de bedoeling is om iedereen lekker te bedonderen. Ik had al een paar keer ipv 1, 2 kaarten op de stapel gelegd en wilde dit heugelijke feit met iemand delen. Dus ik vraag aan Eline of zei ook iedereen aan het bedonderen is omdat ik net 2 kaarten op de stapel heb gedaan. Ze dacht al dat ze het had gezien maar ze wist het niet zeker of het door de drank kwam of dat het echt was. De jongens waren te eerlijk bezig en ik bedacht dat dit even anders door ons gespeeld moest worden. Ik stopte onopvallend een paar kaarten onder de tafel en zeg dat tegen Eline in het Nederlands zodat de rest het niet kon verstaan. Wij lagen in een deuk! Toen was het hek van de dam en begon ik kaarten onder mijn rokje te stoppen en Eline was ook goed bezig. Toen kreeg Bhim hier een luchtje van en trok de kaarten van onder de tafel weg. En zei….YOU SEE MY FRIEND ;)! YOU SEE?!!

Tijdens de Annapurna heb ik genoeg momenten gehad die zwaar waren: na 100-den traptreden van een halve meter hoog lopend in de hitte wordt je er op een gegeven moment wel moe van en moest ik mezelf vaak genoeg een figuurlijke trap onder de kont geven -> kom op Juut, niet zeuren. Doorlopen! Na een zware tocht of als ik geen energie meer had gaf ik mijzelf soms een beloning in de vorm van bijv., en heel voor de hand liggend in mijn geval, een Marrrrrrrs (zoals Hans Teeuwen zegt) of iets anders lekkers. Je moet wat!
Maar toen ik terugkwam van de Annapurna en de rafting trip had gedaan begon het toch weer een beetje te kriebelen, nog een keer nog een keer dacht ik en boekte met James de Langtang trekking bij Ramesh. Onze gids was dit maal Kedar. Maar tijdens de eerste zware klim dacht ik al snel oh jah zo zwaar kan het zijn. Onder andere de zesde dag was een goed voorbeeld. Van 8-12 uur ‘s ochtends continu bergafwaarts lopen zonder pauze waarbij je geconcentreerd moet blijven, vooral ik omdat ik anders ga dagdromen en in no time de grassprietjes van dichtbij bekijk. Na de lunch van 14-17 uur stijl, heel stijl bergopwaarts waarbij we een 2 uur durende regenbui op onze kop kregen, Kedar ziek werd en niet meer verder kon lopen en we hulp moesten halen en ik heel fijn voor de eerste keer te maken kreeg met bloedzuigers. En geloof me ‘alles’ moet je een keer meegemaakt hebben, dit niet. Ik ben in principe niet moorddadig aangelegd maar ik zeg in dit geval: “Dood aan alle bloedzuigers!”

Aan het einde van deze dag was het weer goed. In het hotel ontmoette ik een groep van 8 paramedics, 1 politieagent en 1 engineer uit Melbourne, Australia. Deze aanstormende verplegers en verpleegsters bogen zich over Kedar, gaven hem wat medicijnen en toen hij onder de dekens lag gingen we gezellig eten. Tijdens het eten werd ik gelijk uitgenodigt om tijdens mijn trip in Australie ook langs hen in Melbourne te komen en kletsten we over de bloedzuigers die iedereen verzameld had gedurende het lopen, over hun reis ed. Plotseling zegt Reece: “Jakkkk, ulllgh wat is dit…ik voel iets nats op mijn been. Gaat gelijk op de bank staan waarbij iedereen heel snel volgt (hilarisch gezicht), valt er een gigantisch dikke kronkelende bloedzuiger vanuit Reece zijn korte broek op de grond. Echt te goor voor woorden. Iedereen:”Ieeeeeehieeeeeeeeeew!!! Ik krijg er nog steeds de kriebels van. Het ranzigste dier wat ik ooit gezien heb had zich, na directe plaatselijke onderzoek, tegoed gedaan aan de witte kont van Reece. De volgende dag tijdens het wakker worden ontdekte Reece dat het verband wat hij op zijn wond had gedaan niet geholpen had, het bloed zat overal op de lakens. De rest van de avond en de volgende dag werd deze gebeurtenis nog vaak genoeg aan gehaald. We namen elkaar die dag, rustdag ivm Kedar, vaak in de maling -> (kriebelend met een grassprietje) aaaah! Er zit een bloedzuiger in je nek! Zijn hele leuke dingen om te doen. Deze groep was heerlijk gek, toffe gasten. Mel had bijv. ‘s avonds haar gordijnen open gelaten. Gaat Brandon met zijn blote kont en zaklamp voor het raam staan en schreeuwt:” Whaaaaaaa, here’s the terrible YETTTTTIIIIIII (verschrikkelijke sneeuwman waar ze hier in Nepal in geloven)!!! Echt lache…

Sappige weetjes, WIST U DAT?
- Judith in haar eerste maand in India 4 keer in de heilige koeienstront heeft gestaan. Dat dit geluk schijnt te brengen maar soms best ranzig kan zijn met slippers aan.
- Ik 2 keer ben begluurd terwijl ik onder de douche stond. Ik had dit gelukkig snel door. Heb nog geprobeerd om de gluurder te vinden maar een paar donkere ogen met zwarte wenkbrauwen is niet echt uitzonderlijk in India.
- Tijdens mijn reis tot nu toe er verscheidene malen door diverse mannen ‘s avonds op mijn deur is geklopt omdat ze er gezellig bij wilden komen liggen.
- Ik in 1 week in Mc Leod Ganj 3 liefdesbrieven kreeg van 3 jongens. Een van een Tibetaanse jongen die mij vroeg of ik hem Engels wilde leren…”Ja tuurlijk! Zei dit naïve meisje en nodigde hem uit voor de lunch die we met een groep hadden en ‘s avonds met de jamsessie die we hadden op het dak van mijn guesthouse. “Kom ook, gezellig man! Zo kan je gelijk je Engels oefenen”. Maar toen de jamsessie afgelopen was, moest ik hem mijn kamer uitwerken. Toen ik hem tot de deuropening kreeg zei hij dat hij van mij hield en dat ik het eerste meisje was waar hij ooit mee had gepraat behalve dan zijn familie. Hij gaf me een brief en toen hij weg was en ik het las in mijn bedje, had hij de brief in perfect Engels op papier geschreven….oh dus…:)
De tweede was van Asif, met een hele diepgaande tekst die ik niet helemaal begreep, zo diepgaand.
Bij de derde van Gurkan sloeg ik echt stijl achterover. Gurkan zei op een avond dat hij wat had geschreven over me. Dit heus-niet-nieuwsgierig-aangelegde-aagje zei: “Oh jah? Mag ik het misschien lezen?” “Ja tuurlijk, het is wel mijn dagboek”:zei Gurkan, “maar je mag het zeker lezen. Ik ben benieuwd wat je ervan vindt, het zijn 10 kantjes… (Wauw, tien kantjes, 10!) maar ik geef je niet alles hoor, het zijn er 25. De rest is gekrabbel en slordig opgeschreven”……DUZ. Het verhaal ging over een meisje die hem met haar groene ogen betoverd had…heel vleiend om te lezen.
- Tijdens een jamsessie in hotel Akash had ik op een gegeven moment, einde van de avond, 7 jongens om me heen zitten die me allemaal wilden versieren. Kreeg ik weer een knipoog van de ene, vroeg de andere of ik hem net zo leuk vond als hij mij. De jongen aan de rechterkant vroeg of ik met hem naar buiten wou….AAAAH !! Ik had ook het nodige op natuurlijkz ;), ik zag mijzelf zo zitten met deze jongens en moest zo lachen!
- Op dezelfde bewuste avond liep ik terug naar mijn hotel met toevallig 3 jongens uit de groep van 7 achter me. Toen ik de lange donkere trap af moest lopen naar mijn hotel vroegen ze alle 3 omstebeurt of ze even met mij mee moesten lopen omdat het veiliger zou zijn en of ik echt zeker wist dat ik het alleen af kon….

Zo mien laiverds, een hele hoop in 1 x. Volgende keer komt mijn verhaal hier sneller te staan hoor! Ik heb weer een hele hoop plannen, onder andere vertrek ik 18 juli voor 8 dagen naar Tibet. Kort maar krachtig. Kan niet anders omdat het een aardig prijskaartje heeft ivm de Chinese bezetting daar die alles onder controle willen houden. Hebben een mooi programma dus ben benieuwd! Mijn allerliefste zusje van het universum + de maan komt naar India jipppieeeeaaaajooo! We gaan elkaar als het goed is ontmoeten in Varanasi op 8/8 en trekken dan 3 weken met elkaar op. Heb er zin in! Tot snel,

Knufls en kusn Juutje