Buenísimo

Een maand in BA, das best lang! In deze maand had ik 80 uur aan Spaanse lessen op het programma staan, 4 uur per dag plus 2 uur extra wat ik kwijt was aan huiswerk maken -> best intensief als je verblijft in een partyhostel en daarnaast ook nog wat culturele dingen wilt doen. Tijdens deze cursus heb ik in totaal les gehad van 4 vrouwen maar van 2 hoofdzakelijk -> Tatiana uit Colombia en Lucila uit BA. 2 vrouwen waar ik me goed bij voelde (is heel belangrijk als je zoveel tijd met iemand besteed!) en met wie ik tijdens de lessen ook veel lol had. Ik heb erg veel geleerd en hoop dat ik een goede basis heb gekregen voor mijn zelfstudie. Op het einde van de cursus gaf Lucila mij zelfs een uitnodiging voor haar huwelijk en zei dat ik van harte welkom was om deze bij te wonen, wauw wat lief! Maar goed helaas moet ik een beetje met mijn planning rekening houden omdat ik begin juli in Peru moet zijn voor de Incatrail en genoeg tijd voor Bolivia wil hebben dus wilde ik niet nog een week in BA zijn. Wat ik wel met Lucila en met haar man en zijn dochter heb gedaan is dat we naar een grote tangoshow zijn geweest met elkaar. Een vriendin van Lucila danst daarin mee zodat Lucila dit voor een vriendenprijsje voor elkaar kon krijgen en ze nodigde me uit op mijn enalaatste dag van de cursus omdat ze door onze gesprekken in het Spaans wel wist dat ik tango een mooie dans vind. De show was erg professioneel, mooi decor en wat kunnen deze mensen dansen niet normaal! Als ik in Nederland ben wil ik toch kijken of ik ergens tangolessen kan gaan nemen!

Verder ben ik met een vriendengroep van 5 Ierse jongens, Karine mijn blonde krullenbol vriendinnetje uit Noorwegen en 2 Engelse dames naar een andere kleinschalige tangoshow gegaan waar we begonnen met een sexy tangoles en we daarna de show te zien kregen tijdens een diner. Ook heb ik 2 keer meegedaan met de tangoles die elke week in het hostel gegeven werd en moesten wij per paar in het midden van de kring deelnemers laten zien hoe goed wij de pasjes onder controle hadden met luid applaus, gelukkig, van de rest. 1 keer ben ik met een leuk groepje na de les naar tangoclub 'El Cathedral' gegaan waar ik samen met Sebastian uit Santiago onze pas geleerde 3 tangomoves steeds maar weer opnieuw aan het publiek ;) toonden. Wij vonden onszelf namelijk erg goed, vooral na een paar biertjes, haha.

Op mijn eerste dag, zondag, in Buenos Aires zag ik Leonardo weer die ik in de bus in Uruguay had ontmoet. Erg leuk om hem weer te zien en die dag en vele andere dagen was hij mijn persoonlijke gids. Hij woont een uur buiten BA in de buitenwijken dus was hij speciaal naar BA gekomen voor mij. We zijn naar een museum geweest over de geschiedenis van Buenos Aires waarna we naar Plaza de Mayo liepen waar 'de moeders' elke donderdag hun rondes lopen over het plein. 35 jaar geleden tijdens de militaire dictatuur werden namelijk tienduizenden mensen die tegen het beleid van de toenmalige regering waren, opgepakt en in het geheim gemarteld en weggevoerd/ gedood, waarheen? dat weet niemand behalve de regering. Maar de regering heeft in de 35 jaar nadat het gebeurd was geen enkel woord daarover gesproken en zegt dat deze mensen massaal naar het buitenland geemigreerd zijn. Tuurlijk 30.000 mensen in een keer! De moeders van deze vermiste personen eisen daarom dat de regering hun verteld wat er gebeurd is met hun zonen/dochters/mannen en daarom doen ze nog elke week hun ronde ook al zijn ze echt niet meer de jongsten, heel veel respect voor hen! Het is verboden om stil te staan en te protesteren, daarom doen ze dit lopend omdat ze anders opgepakt worden. Buenos Aires/ Argentinie heeft een erg interessante en roerige geschiedenis achter de rug. Daar heb ik tijdens mijn verblijf een klein beetje van meegekregen doordat Leonardo mij daarover vertelde en ik met mijn Spaanse lerares Tatiana naar een museum over Buenos Aires ben geweest en naar een klein museumpje over Evita -Eva Maria Duarte de Perron.. Zoals Leonardo het mij leerde zijn wij Perronistas -> aanhangers van de partij van Perron omdat toen Evita en Juan Perron het land leidden dit Argentinie veel goeds heeft gebracht. Helaas maakte de militaire dictatuur daarna er weer een chaos van. Op dit moment is de partij van Perron weer aan het regeren met aan het hoofd Cristina Kirchner (alweer de 55ste president van Argentinie!). Noujah goed zoals ik het al zei vind ik het erg interessant ;)

Goed, met Leonardo ben ik daarna over de gigantische markt van San Telmo gelopen wat erg sfeervol was. En lunchten we bij een restaurant genaamd 'El General', wat de bijnaam is van Perron. De kelner noemde ons companeros, mede aanhangers van Perron. In 'El General' hebben we een hele tijd geluisterd naar een man die geweldig accordeon kon spelen. Wat is dit een pracht instrument! Hij speelde tangoliedjes en oude Argentijnse nummers die het publiek wat voornamelijk uit oude opa's en oma's bestond af en toen meezongen, kippenvel...Ik realiseerde me toen echt: "Juut je zit gewoon in Buenos Aires WTF!!" Toen we onze weg vervolgden kwamen we bij een pleintje aan waar een koppel tango danste en waar allemaal kraampjes met antiek stonden. 's Avonds kochten Leo en ik allemaal lekkere zoete broodjes bij de bakker als diner jummm.

In de weken daarna sprak ik meerdere keren af met Leo: we zijn naar het huis van Carlos Gardel (beroemdste en eerste tangozanger van Argentinie) gegaan, we zijn op een avond naar Puerto Madero -de haven- gegaan, ik heb zijn zus Romina ontmoet, we hebben een keer wat gedronken op een terrasje, ik ben bij hem thuis geweest in de wijk La Matanza en heb zijn ouders ontmoet die heerlijk voor ons gekookt hebben, we hebben met zijn vrienden een tocht langs de verschillende barretjes in de buurt gemaakt waar we o.a. heerlijk hebben gedanst op cumbia wat een erg populaire muziekstijl is in de buitenwijken van BA, ik ben met hem meegegaan naar de universiteit waar hij werkt bij de radio en als communicatiemedewerker. EN op een nationale feestdag ben ik met hem naar een klein feest gegaan op een 45 min. afstand van zijn huis, dus echt naar de armere buitenwijken waar hij werkt als sociaal hulpverlener bij een klein schooltje voor schoolverlaters, jongeren van rond de 18 jaar. Bezig bijtje deze meneer jaja. Apart om te zien dat in de buitenwijken van BA alleen nog maar de hoofdwegen uit asfalt bestaan en de rest van de wegen zandpaden, nu voornamelijk modderpaden, zijn. Ik merkte het verschil qua mensen ook duidelijk. De mensen hier hadden een ander uiterlijk omdat het leven voor hun logischerwijs veel zwaarder is. Dit zag ik ook aan de huizen en aan de oude auto's vol deuken en roest die er rondreden. Toen Leo en ik uit de bus stapten liepen we een eindje en stapten we bij een bouwval van een winkel naar binnen. Dit bleek een soort taxi 'centrale' te zijn van die mensen zelf en zij brachten ons met hun eigen auto naar de arme buurt. Heel apart, zou dat zelf nooit hebben gevonden. We zijn bijv. 's avonds ook eens met een verlaagde auto met blauwe knipperende neonlichten van binnen naar Leo zijn huis gereden haha erg apart!

Het was een leuke ervaring om naar het feest van Leo zijn werk te gaan. De mensen daar hadden de straat met linten afgezet, een muziekinstallatie geregeld en de andere sociale hulpverleners plus hun gezin en de jongeren van de school zaten daar aan een lange tafel Locro (een soort soep/stoofpot wat meestal gegeten wordt met feestdagen en in de winter) te eten of stonden te kletsen met elkaar. Leo en ik gaven iedereen een hand en een kus als wijze van begroeting, ik stelde me voor en had zowaar verschillende gesprekken in mijn baby Spaans met de mensen daar en ik kon ze grotendeels verstaan jeej!! De meiden en jongens van de school waren eerst verlegen maar toen ik vroeg hoe ze heetten en een gesprek met hen probeerde aan te gaan was het ijs al snel gebroken. Op het einde stond ik middenin een kring met alle studenten om me heen, Leo moest er flink om lachen. De groep werd steeds groter en een voor een kwam er weer iemand op mij af die de paar zinnen die ze in het Engels konden zeggen met mij wilden oefenen: "What is your name? How old are you?" En als ik dan antwoordde begonnen ze flink te giechelen en haalden ze weer een andere vriend/vriendin van hen op om hetzelfde te laten zeggen. Geweldig wat een lol! Ik voelde me daar echt welkom en op het einde van de dag gaf ik iedereen een zoen als afscheid en maakten we nog even een groepsfoto, erg leuk!! Op mijn laatste avond in BA ontmoette ik Leo voor de laatste keer en hadden nog een gezellig avondje in een Ierse pub. Ik ga hem missen! We hadden een goede klik met elkaar, wat fijn was het om elkaar beter te leren kennen en leuke dingen samen te doen. Good times baby!

Ongeveer hetzelfde had ik met Karina uit Stavanger en Erica uit Californie, 2 gekke chickies met wie ik een paar keer ben uitgeweest naar de bekendste club van BA: Pacha met vette elektronische muziek, Club 69 met een heftige travestieten- en breakdanceshow en La Terrazas met op o.a. het terras merengue en salsa muziek. Ook zijn we een paar keer in ons hostel en naar het andere hostel van Milhouse uitgegaan waar om de avond een dj draaide. Ik ben met Karina en Tim oftewel Spice uit Australie naar een dierentuin in Lujan gegaan, de meest aparte dierentuin waar ik ooit ben geweest, met als hoofdact voornamelijk tijgers en leeuwen waar we gewoon bij in het hok konden. Gekkenhuis! Wat toch wel de apartste ervaring was dat we in een kooi stonden met 6 flinke tijgers die om ons heen liepen PFFF ik liep er vol verbazing rond en de tijgers liepen gewoon rakelings lang mij heen! Ik mocht een tijger melk geven en ik voelde zijn ruwe tong over mijn hand heen wow!! Ook speelde ik met 3 welpjes en 1 had op een gegeven moment mijn arm te pakken in zijn bek. Toen voelde ik pas echt de kracht dat van zijn kaak afkwam, schrok der best van jemig, ik had gewoon een gat in mijn trui en had een tandafdruk in mijn arm staan + een blauwe plek die zich al begon te vormen, best stoer! Volgens mij wordt dat een litteken, zou mooi zijn :p......"Goh Juut, hoe ben je aan dat litteken gekomen?" "Och die? Daar ben ik gebeten door een leeuw." Hoe vet is het om dat te zeggen??! Verder kon ik een reuzachtige oranje/grijzige leguaan vasthouden wooooooh!! En zat ik maar mooi even naast een flinke leeuw. Hoe die nou zo rustig kwam....denk dat het iets met kalmeringsmiddelen te maken had want het lijkt mij niet dat je normaal gesproken zomaar naast een leeuw plaats kunt gaan nemen, zou wel heel apart zijn!

Ook heb ik maar liefs 2 keer hardgelopen :p in BA. De eerste keer was 's ochtends, een slechter idee had ik niet kunnen bedenken met alle mensen die naar hun werk gingen en het drukke verkeer. Rende ik er zigzaggend doorheen, die mensen zullen wel gedacht hebben...gek wicht! Niet erg handig dus! Tweede keer was 's avonds en een stuk rustiger, ben toch wel heel blij dat ik mijn hardloopschoentjes mee heb hoor!
Verder ben ik twee keer naar La Boca gegaan, een armere gedeelte van Buenos Aires met gekleurde huisjes. De mensen daar hadden vroeger geen geld om hun huis te verven dus namen ze genoegen met alle resterende potten met verf die ze uit de haven vandaan haalden, vandaar. In la Boca heb ik ook het stadion van de Boca Juniors bezocht waar Maradona ooit speelde en daar nu als held word geeerd. Ik heb in het stadion het vak van de hooligans gezien die zichzelf speler nummer 12 noemen, zo belangrijk vinden zij zich voor de club. Leuk om de achtergrondinformatie te horen tijdens de walkingtour die ik daarheen maakte onder leiding van lieve Flor. Flor leerde ik wat beter kennen net zoals de andere mensen die in het hostel werkten doordat ik er natuurlijk wat langer dan een normale backpacker was en zo ontmoette ik ook Max en Pablo die me steeds weer in het Spaans plaagden en ze me als ze me zagen enthousiast begroeten: Judyyyyyy, como estas? En me elke keer vroegen wat ik had geleerd tijdens Spaans die dag. Zo stimuleerden ze me in ieder geval wel ;)

Ik ben naar Recoleta gegaan om de begraafplaats te bezoeken met o.a. het graf van Evita Perron. Wat een apart verschijnsel was het om daar rond te lopen want het waren niet zomaar graven het waren halve huizen zo groot waren ze. Flinke beelden stonden er bij/op/naast als decoratie -> duur geintje! In de wijk van Recoleta ging ik ook naar het Malba-museum, museum van contemporary art waar ik erg van houd; geen 'saaie' schilderijen maar aparte foto's, kunststukken en installaties. Zo was er op de bovenste verdieping een installatie waarbij ik het geschreeuw/gekrijs al van verre kon horen. Toen ik de zaal binnenkwam zag ik 2 bewegende rubberen personen die president Bush moesten voorstellen die 2 rubberen varkens van achteren namen, vandaar het gekrijs......dussss! Ook heb ik in Palermo rondgelopen met Marco uit Zwitserland snuffelend tussen allerlei kraampjes met antieke spullen. En ik ben ik naar 'La bomba del tiempo' geweest, een drumband van een mannetje of 15 die elke maandag in een soort loods speelt. Op een gegeven moment was ik aan het battelen met 2 mannen uit Venezuela haha helemaal in the mood, ach jah waarom niet?! Schud die kont!! Volgens mij heb ik het meeste wat ik in BA heb beleeft nu wel verteld :p

Op 30 mei pakte ik de nachtbus naar Mendoza. Maar niet nadat ik afscheid had genomen van een huilende Karina en Erica, de schatten! Ze hebben me beloofd om naar NL te komen, daar houd ik ze aan! Toen ik incheckte bij mijn hostel zag ik McKenzie weer, een meisje uit Nieuw Zeeland die ik ook had leren kennen in het Milhouse Avenue hostel in BA. Wat een toeval, yes! Ze maakte lief wat eten voor me klaar, ik dropte mijn backpack in de slaapzaal en daarna liepen we samen met de Franse Kevin naar het reusachtige park van Mendoza en hadden een relaxt dagje in de zon. De dag erna deed ik niet veel; wat boodschapjes, zag een nieuwe aflevering van Boer zoekt Vrouw wat me wel goed deed om weer even iets puur Hollands te zien en ging naar de kapper waar de kapper het begrip 'puntjes' een andere inhoud gaf en de helft van mijn uiterst zorgvuldig opgespaarde haar in 1 knip halveerde. En bedankt!
2 juni ging ik met een excursie vanuit het hostel naar de wijngaarden in Maipu. Op de fiets (wat mis ik dat!) naar 3 verschillende wijngaarden gefietst door het fantastische landschap en onder een fijn zonnetje. Bij elke wijnboer kregen we een uitleg van de verschillende soorten wijnen die daar gemaakt werden zoals Malbec en Cabernet-Sauvignon en over hoe je een goede wijn kunt herkennen en hoe je dat kunt beoordelen, erg interessant! Ook al lust ik geen rode wijn en alleen maar zoete witte wijn proefde de rode wijn toch iets beter gek genoeg nadat ik het hele proces te horen had gekregen. Om 20:30 diezelfde dag pakte ik de bus naar Salta, kregen 's nachts een lekke band met de bus die gelukkig redelijk snel weer gemaakt was en was ik 20 uur later in het noorden van Chili in San Pedro de Atacama, een plaatsje in de droogste woestijn ter wereld.

In San Pedro werd ik wakker gemaakt door McKenzie met wie ik contact had gehouden omdat ze met mij mijn verjaardag wou vieren in San Pedro. Daar was ik heel blij om, tenminste een iemand met wie ik goed op kan schieten en die ik ken!! Maar goed de eerste dag ging ik met haar en met Jeffrey uit Zwitserland, Deeshal en 'Pablo' uit Engeland 2 uur sandboarden in de Moonvalley. De eerste keer van de hoge duin af was best spannend maar zo gaaf!! Ik had de smaak gelijk te pakken en het ging hartstikke goed. Kon geen zigzag-beweging maken maar ging als een pijl uit een boog in 1 streep gillend naar benee. Kon me gewoon niet stil houden haha zo'n kick gaf het! Daarna bezochten we in onze vette jeep wat grotten gemaakt van zoutsteen waarna we via een super stijl 'pad' omhoog een berg beklommen en we een geweldig uitzicht hadden op de hele vallei die rood kleurde terwijl we drinkend van onze pizco sours de zonsondergang bekeken.
De tweede dag, 9 juni, was mijn verjaardag, alweer 29 jaren oud mensen! Tijd gaat snel als je het leuk hebt ;) McKenzie gaf me een lunch cadeau en we besteedden onze tijd verder aan het ontdekken van het leuke stoffige woestijnstadje en het volgen van de wedstrijd tussen NL en Denemarken. Ik, McKenzie en de 3 mannen aten 's avonds een lekker maaltje in een restaurant terwijl we keken naar een voetbalwedstrijd tussen Chili en Venezuela die Chili gelukkig won. Ik vind het zo grappig he, elke keer als er een doelpunt wordt gescoord schreeuwt de commentator 2 x 1 minuut lang GOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOL! Heul apart! Daarna kocht ik 4 flessen pizco sour, chocola en chips en aten dat 's avonds met 12 personen rondom het kampvuur op. Een relaxte gezellige verjaardag dus! Neeeee en niet eens een thema......heus niet leuk :p maar wie weet volgend jaar. Vandaag weer eens geskyped met mijn lieve vaders en Bengie en wat geshopt en zo gaan we de sterren en planeten eens van dichtbij bekijken tijdens de stargazing tour die we geboekt hebben. Ben erg benieuwd wat we gaan zien.

Morgenochtend worden we opgehaald met een jeep voor een 3-daagse tocht naar de zoutvlaktes in Uyuni, de grootste zoutvlaktes ter wereld, in BOLIVIA!!! Een nieuw land! Ik ben erg blij dat ik nu met dit zootje ongeregeld reis, tis gezellig met elkaar en we hebben al heel wat ideeen voor gekke foto's voor als we op de zoutvlaktes zijn want dat heurt derbie :D!!

Ik wil jullie nog heel erg bedanken voor alle lieve verjaardagsberichtjes!! Want ik had dit toch het liefst met mijn lieve familie en vrienden willen vieren maar das logisch natuulk.

-X-!