Arriba...abajo...al centro...a dentro!

Eenmaal over de grens van Bolivia en Peru, aangekomen in Puno, zeiden Jeffrey en ik gedag tegen McKenzie, Deeshal en Jeshal en checkten we in in onze hotel (HOTEL!) kamer MET uitzicht op het voetbalveld van een voetbalstadium. Haha das weer eens wat anders! Jef en ik roggelden een tour voor de floating islands en de bus naar Cuzco voor de volgende dag en wandelden daarna het centrum in om Puno te bekijken. De dag erop stonden we om 06:30 klaar, werden naar de haven gebracht voor een sehr toeristisch maar desondanks errug leuk trippie naar de eilanden gemaakt van riet die in het midden van het Titicacameer drijven. Op deze eilanden werden we verwelkomd door een ontzettend kleurige familie die ons o.a. liet zien hoe de eilanden van riet gemaakt werden en hoe ze woonden. We kochten een aandenken en maakten een boottochtje met een traditionele rieten boot die vroeger werd gebruikt. Daarna voeren we in 2 uur naar Isla Taquile dat bekend staat om de kleding die door de mannen ipv de vrouwen wordt gebreid. Dit doen ze heel secuur en fijn en deze traditie wordt zelfs door Unesco beschermd. Een mooi eiland met inwoners in traditionele kleding dat gelukkig niet/ weinig veranderd is door de toerisme. Om 21:00 namen we de bus naar Cuzco waar we al om 4 uur 's ochtends arriveerden in het Wild Rover hostel -> vroehoeeeg!

In Cuzco, voordat ik met de Incatrail op 6 juli begon, verkenden Jeff en ik het leuke plaatsje, maakten het 7-jarige feest van hostel Loki mee incl. vet vuurwerk, uv-verf die we op ons smeerden en verklede mensen. Wat een gaaf feest! We gingen mee met de 'Free Walking Tour' door Cuzco. Een tour geleid door 2 studenten langs alle leuke en originele plekjes van Cuzco. 's Avonds ontmoetten we Dees & Jes weer, aten gesjellig met elkaar @ Jack's cafe en hadden een leuke avond in de bar van Wild Rover waar ik voor de verandering versierd werd door een Engels meisje wat de jongens maar al te grappig vonden. Ook checkten we het uitgaansleven in Cuzco en gingen naar Mama Africa en The Groove waar we weer weggingen toen het licht werd.

Op 6 juli stond ik om 05:30 op bepakt en bezakt voor de Incatrail! Ik zat in de bus met 19 andere trekkers, onze porters die per persoon als je dat geboekt had 6 kg voor je konden dragen en onze 2 gidsen. We reden eerst 2 uur naar Ollantaytambo voor ontbijt waar iedereen zich aan elkaar voorstelde en we elkaar al wat leerden kennen en vervolgens stopten we voor een brug, het beginpunt van de tocht waar we ons moesten inschrijven en een stempel kregen in ons paspoort.
De eerste dag van de trekking was relaxt, niet zwaar waarbij we 6 uur door een erg mooie omgeving liepen met hoge bergen, langs een rivier en stopten we bij 2 Incasites waar onze gids uitlegde hoe de Inca's toendertijd leefden en waar de verschillende ruines/gebouwen vroeger voor dienden. Bij aankomst op onze kampeerplek kreeg ik fijn een tent voor mijzelf en bezocht de tent van mijn 3 buurmannen Edwin, Rakesh & Ian uit de US of A die mij kaartspelletjes leerden terwijl we bier soepten en ik de spelletjes allemaal won, beginnersluck! Het diner, erg uitgebreid en lekker voor een trekking, hadden we in een grote tent waar we allemaal net in pasten. We deden allemaal om 8 uur al onze oogies dicht. Wat was het koud in mn tent jak, niet zo goed kunnen slapen. Maarrr wat verder heel goed geregeld was was dat ik gewekt werd met een kopje thee in de tent terwijl het buiten nog koud was helemaal geweldig!
De tweede dag zou de zwaarste zijn omdat we 3/4 van de route omhoog moesten lopen. Daarom kregen we een goed ontbijt wat bestond uit een fruitsalade, pannenkoek en brood, niet gek! Om 08:15 begonnen we te lopen, 5 uur bergopwaarts wat de prachige natuur om ons heen en de regen die we af en toe hadden (wat ik veel fijner vond ipv in de hitte te lopen onder de zon) het klimmen makkelijker maakte EN ik had gewoon een erg leuke groep dus dat scheelt ook! Nadat we het hoogste punt van die dag hadden bereikt, na een applausje van diegenen die er al waren, gingen we 2 uur lekkah makkuluk naar benee wat een stuk sneller ging. We kropen moe maar voldaan om 21:00 onze tenten in.
Om 8 uur vertrokken we weer. 2 uur omhoog met weer wat regen en toen we op het hoogste punt van de trekking aangekomen waren maakten we met de hele groep een offering door stenen op elkaar te zetten en voerde Manuel een Incaritueel uit. De rest van de dag was een eitje en liepen we door een jungle-achtige omgeving afgewisseld met 2 stops bij Inca ruines. We liepen zelfs langs smalle paadjes boven de wolken op een gegeven moment, erg mooi. De laatste dag stond ik om 03:30 op (:s) We hadden om 4 uur een snel ontbijt omdat we vroeg bij de controlepost moesten zijn voordat alle andere groepen daar zouden arriveren omdat de post om 05:30 open zou gaan. Onze groep was op tijd en moesten 45 min. wachten in de kou. Tijd die we doodden met spelletjes. Om half 6 mochten we door en het was duidelijk dat iedereen zich verheugde om de Machu Picchu te zien. Iedereen liep in een rij achter elkaar aan met ieders zaklamp aan omdat het tenslotte nog pikkedonker was in flinke pas omhoog en naar benee over de heuvelachtige paden en plotseling waren we daar bij de zonnetempel waar we van verre de Machu Picchu te zien kregen. Op die plek verzamelden alle groepen zich, namen hun groepsfoto's en staarden vervolgens naar de grote Incaruine op kilometers afstand terwijl de zon beetje bij beetje terrein won. Magisch! We liepen nog een tijdje door om echt op het complex te komen. Daar namen we de beroemde foto's, kregen een uitgebreide rondleiding van Manuel die de geschiedenis van de ontdekking van M.P. vertelde en liep ik met Edwin, Ian en Rakesh nog 2 uur rond. We namen de bus naar Aguas Calientes waar we de rest van de groep weer ontmoetten in een restaurant waar we de geslaagdheid van onze trekking vierden met Cusquenas, het lokale bier, en pizza waarna we snel op pad gingen naar de hotsprings om het daar nog even dunnetjes over te doen ;) Good times! Heerlijk om met mijn baileys in het warme water te zitten! 's Nachts kwamen we weer aan in Cuzco, na een trein van een paar uur genomen te hebben en de bus, en checkte ik weer in in Wild Rover waar Jeff, Dees en Jes al hun intrek in onze 4-persoonskamer genomen hadden.

De dagen erna even goed bijgeslapen en de dag begonnen met een ontbijtje @ ons favoriete restaurant Jack's Cafe. Jeff en ik liepen wat rond in Cuzco, shopten wat, bezochten de San Pedro Market, uploaden onze foto's, ik schreef in mijn reisdagboek en ik regelde een tour door de Sacred Valley met de Incaruines en een tour met verblijf in de jungle vlakbij Puerto Maldonado voor een hoop centjes, boekte mijn bus en hostel voor Arequipa EN omdat ik al een hoop vlaggen had verzameld voor op mijn backpack ging ik naar de San Pedro market waar een vrouwtje een goede klus aan mij had door met mijn onhandige backpack onder haar naaimachine alle vlaggen (zo'n 10 stuks) erop te naaien.
Op 13 juli deed ik dus de tour naar de Sacred Valley en reed door mooie natuur en kleine dorpjes met namen als Ollantaytambo, Pisaq, Riobamba en Chinchurro. 's Avonds ging ik met Tomski, Jeff en 2 Franse jongens naar het appartement van de Engelse Simon die we al eerder hadden ontmoet en aten daar pizza's, deden drankspelletjes en gingen uit naar de bar in Wild Rover en Mama Africa. De volgende dag checkte ik uit, bracht mijn was naar de laundry service en pakte 's avonds om 21:00 de bus voor een rit van 9 uur naar het tropische dorpje Puerto Maldonado. Bij aankomst voelde en zag ik echt het verschil met Cuzco: tropische hitte, palmbomen, alles ademde jungle uit... yes!! Ik ontmoette in het kantoortje van de reisorganisatie de andere 4 meiden met wie ik de komende 4 dagen door zou brengen: Bea & Lisa uit Nurnberg en Gladys & Flor uit Hongkong -> leuke meiden! We liepen wat rond in Puerto Maldonado en gingen nog naar de markt waar we grappige souvenirs zagen zoals piranhasleutelhangers en oorbellen van geplastificeerde vlindervleugels, ook aten we wat lokale lekkernijen. We namen daarna de boot en voeren in 1 uur naar onze jungle lodge. Daar kwamen Lalo en Bruno, 2 geadopteerde aapjes, al nieuwsgierig naar onze gids toe die mij deze 2 aapjes om mij nek heen drapeerde. Wat bijzonder! Een apart gevoel om ineens 2 echte apen vast te houden! Na de lunch lagen ze op mijn buik in de hangmat te slapen, super gaaf gewoon! Ook hield ik een grote gekleurde papegaai vast wat toch echt even wat minder relaxt was zo met zijn grote scherpe klauwen op mijn arm en inspecteerden we onze hutten. Ik sliep met Bea en Lisa op een kamer en elk bed had een mosquitonet wat natuurlijk helemaal het jungle gevoel in mij naar boven haalde. Na het gespeel met de dieren en het opeten van de lunch was het tijd om naar Monkey Island te gaan. Daar liepen we 3 uur rond en zagen witte en bruine capuchin apen en een squirrel aap. Op de terugweg naar onze lodge, gezeten in de kano onder een heldere sterrenhemel met de gave melkweg die duidelijk te zien was, voeren we 1 uur langs de waterkant om kaaimannen te spotten. We ontdekten ze redelijk makkelijk doordat hun ogen oplichtten in het donker maar de kunst was om er dichtbij te komen zonder dat ze het water in zouden duiken. Om 19:00 kregen we ons diner voorgeschoteld met gevulde paprika en rijst en nam ik daarna een erg fijne NOT! koude douche waar Bea en Lisa om moesten lachen vanwege het geluid wat ik produceerde.
Om 5 uur 's ochtends begonnen we met onze ochtendwandeling naar de Macaw lick plaats. Na een uur door de jungle gelopen te hebben kwamen we uit bij een open plek bij een meertje begroeid met waterplanten waar we uitzicht hadden op hoge bomen waar macaws ontzettende herrie maakten. Daar hadden we een uur om deze gekleurde herrieschoppers te bekijken en probeerden we om met stukjes vlees aan het uiteinde van een lang stuk visdraad met haak die we in het meertje gooiden piranhas te vangen zonder geluk helaas. Ik met mijn reddingszwemervaring had al menigmaal geoefend met mijn reddingsklos dus kon het visdraad ook mooi ver in het meertje gooien maar 2 keer had ik een heerlijk klunzige gooi doordat ik de visdraad hoog in de bomen gooide jaja...ik hield het er maar op dat als de vissen niet wilden bijten ik de papegaaien/macaws wilde proberen :). 's Middags voeren we met onze kano naar het Tambopata nat. park waar we 7 km. liepen naar het Sandoval meer terwijl Esou, onze gids, onderweg vertelde over de vlinders, vogels, bomen en planten die we tegenkwamen. In een grote kano, terwijl Esou roeide, voeren we het meer rond en zagen de jungle vanaf het water. Het duurde niet lang voordat we zo'n 7 giant river otters zagen. Met verrekijker in de aanslag achtervolgden we hen het halve meer over. We legden aan de andere kant van het meer aan en hadden onze lunch bestaande uit rijst, olijven, ei in een leuk pakketje van gekookte bananenbladeren terwijl we zaten op de enorme wortels van een met lianen bedekte vijgeboom.
We liepen het eiland verder rond naar de grootste boom genaamd Iron tree, die ik tot nu toe gezien heb, wat een reus! En klommen in zijn lianen. 1,5 uur verder kanoden en liepen we de lange hobbelige weg weer terug. We hadden 'n 1 uur voordat we gingen eten dus nam ik weer een superkoude douche en inspecteerde mijn muggenbulten, wauw...wat een aantal! Maar liefst 10 op mijn voorhoofd (erg aantrekkelijk kraterlandschap :p) en zo'n 150 op mijn benen. Wat ik niet wist is dat muggen worden aangetrokken door zwart en ik had een zwarte panty aan JEEJ de ultieme foute combi, handug! Voor het eten deden we een nachtelijke tocht op zoek naar enge beessies. We zagen harige grote tarantula's die onze gids uit hun hol lokte dmv een lang takje die de spin als hun volgende slachtoffer zag. Verder zagen we een heel dun slangetje die we over onze handen lieten glijden, vieze motvlinders, sprinkhanen etc. Na het eten vroeg de gids mij of ik alleen met hem nog een nachtelijke tocht wilde maken. Nou nee, bedankt! Ik ging maar snel naar mijn 'tentje' toe en sliep diep en heel lekker, genietend van de junglegeluiden.
Om 9:00 na het ontbijt ging ik met Lalo en Bruno op mijn nek, die zich vastklemden met hun staart om mijn hals waarbij ik nog net adem kon halen, met de rest weer een wandeling maken. Dit keer was ons doel om de mooie hoge canopy walk door de toppen van de bomen te maken. Ook zip-lineden we van boomtop naar boomtop, erg leuk! We deden 's middags nog een mislukte kanotocht met 2 kano's en 2 peddels voor 5 p. hmmmmz terwijl onze gids ons stroomafwaarts had gebracht en wij stroomopwaarts dus moesten peddelen....niet erg slim dacht ik. Dat zag hij ook wel in na ons commentaar ach jah, niemand is perfect hea. Om 19:00 na ons eten wilde de gids alleen met mij nog even zitten bij de hangmatten omdat hij me iets wilde geven. Noujah goed dan, dus eenmaal daar gaf hij mij een gedicht die hij voor me had geschreven en die hij perse wilde uitleggen in een donker hoekie (WHY?!). Ik voelde me niet heel erg aangetrokken door mijn gids dus luisterde ik zijn uitleg aan, was namelijk wel een mooi gedicht, en toen hij zei dat hij graag een zoen wou hebben van mij en die dan voor altijd zou herinneren en aaaaltijd een warm plekje voor mij zou hebben in zijn hart blabla werd ik eeeeven week van binnen en dacht: "weg hierrrrr!" Als hij heeeeul erg leuk zou zijn geweest zou ik zo'n romantische tekst erg leuk gevonden hebben maar NU EVEN NIET!
Onze laatste dag hadden we al vroeg het ontbijt achter de kiezen, spotten nog 2 flinke kaaimannen op onze terugtocht met de boot en aangekomen in Puerto Maldonado nam ik afscheid van de leuke groep meiden en nam de bus voor een 19-uur durend ritje via Cuzco naar Arequipa.

's Ochtends vroeg kwam ik aan en kon gelukkig gelijk in de onderste laag van een stapelbed kruipen in weer, de allerlaatste gelukkig, Wild Rover hostel. 's Middags na het wakker worden ging ik gelijk erg cultureel naar het klooster vlakbij het hostel. Een mooi rustgevend ommuurd dorp met nauwe straatjes, fonteinen en slaapverblijven van de nonnen die er vroeger woonden. Het schijnt zelfs dat deze nonnen, omdat ze uit rijke families kwamen, bedienden hadden. Na het klooster ging ik naar het hostel waar ik Jeff weer zag die een andere bus met pech onderweg had genomen. Met hem ging ik naar een leuk straatje met restaurantjes toe waar we op het dakterras met de 2 vulkanen van Arequipa op de achtergrond, alpaca aten terwijl we bijkletsten.
Vrijdagochtend ontmoette ik Mark uit NL en Martina uit Zweden terwijl ik even achter mijn laptop zat en we spraken af dat we voor die middag een kookcursus gingen doen. We liepen naar een hotel toe met een erg mooie rustige tuin met buitenkeuken waar de eigenaar, een aardige man, met ons een Peruaans maaltje zou bereiden die we vervolgens natuurlijk ook op zouden eten. We hebben daar een middag heerlijk staan te kokkerellen met een heuse kokmuts op en maakten een causa en lomo saltado mjam! Na het eten hadden we nog een pizco sour class waarbij we onze eigen pizco sours maakten en opdronken en na deze leuke dag moesten we (omdat de eigenaar dat ons had aangeraden) ook nog een chocoladetaart bij een speciaal restaurantje proeven. Je begrijpt, erg vervelend allemaal en na al dit eten waren we dan ook echt stam-pens-vol pfff! 's Avonds ging ik uit met Mark, Martina, Jeff EN McKenzie die speciaal voor ons een nacht in het hostel had geboekt om een laatste keer flink feest te vieren alleen voelde ik me na een paar drankjes verschrikkelijk draaierig worden en moest vroegtijdig afhaken om naar bed te gaan. De rest van de nacht + de gehele volgende dag + die nacht waren ver-schrik-ke-lijk!! Volgens mij heb ik me nog nooit zo ziek gevoeld van drank. Zo'n 15 x moest ik mij als een razende verplaatsen van stapelbed naar wc, waarbij ik gelukkig niemand tegenkwam, om de wc-pot van dichtbij te bekijken. Heb gezworen aan Jeffrey dat ik nooit meer drank ga drinken ;) Hooooogstens 1 of 2. Tot nu toe (3 weken later) heb ik dat goed vol gehouden!
De volgende dag werd ik al vroeg wakker en voelde me een heel stuk beter. Ik voelde alsof ik de verloren tijd in moest halen dus schreef ik mijn ansichtkaarten, boekte een tour om te mountainbiken vanaf vulkaan Chaupani van 4800 m. hoogte voor de volgende dag, bezocht met Jeffrey de plaatselijke markthallen en boekte een 2-daagse trekking naar de Colca Canyon en mijn bus naar Ica.

Om 8 uur werd ik opgehaald voor het mountainbiken. Er zat al iemand int bussie: een gezellige, wat oudere, typische Engelsman genaamd Richard waarna we 3 Denen ophaalden, 2 jongens Mehdi en Nima en Mehdi's vriendin Diede. Weer een erg leuke groep met wie ik gelijk aanspraak had en t gezellig had. We reden 3 uur lang via een hobbelige weg naar boven. Eenmaal boven aangekomen deden we bescherming om, inspecteerden de mountainbike waarna ik als een pijl uit een boog van de vulkaan naar benee snelde. De hele groep verbaasde zich over mijn snelheid (echt waar) maar de Engelsman zat me goed op de hielen. Het eerste stuk was het langste en was flink hobbelig. Af en toe had ik moeite om het stuur beet te houden of om mijn voeten op de pendalen te houden. Het tweede korte gedeelte bestond uit een zandbak van mul zand -> niet mijn ding! Waardoor ik maar liefst 3 keer viel en mooie slidings maakte. Het derde stuk was asfalt, heul gaaf, dus ging ik als een bezetene, lees: net zo snel als een auto, plat op mijn bike de bochten door whooooo zo vet!!
's Avonds ging ik met Martina luxueus uit eten in restaurant Chi Cha van chefkok Gaston en at ik 4 traditionele gerechten uit Arequipa.

De volgende twee dagen stonden in het teken van de mooie Colca Canyon en zijn condors. Om maar liefst 3 uur 's nachts werd ik opgehaald voor de trekking. Het was zo koud in de bus dat ik na 3 uur proberen te slapen een gesprek aanknoopte met de Australische jongen die hetzelfde probleem had naast mij. Tijdens het ontbijt leerde ik de rest van de groep (2 Chilenen, 2 Spanjaarden, 1 Italiaan, 1 Duitser en 2 Amerikanen) wat beter kennen. Onze gids was een leuke man, de omgeving supermooi maar na 4 uur zigzaggend bergafwaarts te lopen met een hete zon op mijn bol en zonnebrand prikkend in mijn ogen had ik er echt wel genoeg van!! De lunchplek was een heel relaxt supermooi plekkie om bij te komen, mijn ogen uit te spoelen, en zo kreeg ik weer wat energie om de volgende 3 uren door afwisselend landschap heen te strunen. Een erg mooie route door afgelegen dorpjes. We kwamen rond 17:30 aan in ons hostel middenin een groene oase met kleurige bloemen overal ENNNN zwembad! Daar doken we snel in voordat het te koud werd zonder zon. Ik sliep in een kamer zonder isolatie en licht met 3 andere meiden en 's avonds dronk ik nog een biertje en ouwehoerde nog met het kindje, jongetje van 3 jaar, van een van de medewerkers. Ik was een goede attractie ;) maar nadat ik 5 minuten met hem bezig was geweest om hem met mijn vingers Engels te leren tellen wreef hij in zijn oogjes en viel van het ene op het andere moment in mijn armen in slaap. Ik had hem bijjjjjna meegenomen in mijn rugzak, zo'n schatje was het!!
We sliepen die avond al om 20:00 omdat we klaar moesten staan om 05:30. De geschatte tijd voor onze beklimming (alleen maar zigzaggen :s) was 3 uur. Al-leen maar trappen omhoog....getverderrie! Na 2 uur en 15 min. waren ik en de Duitse Lisa die loopmaatjes in elkaar gevonden hadden eindelijk aan de top pfff wat een hel!! We namen weinig tijd voor pauzes en liepen gestaag door met mijn skittles in mijn broekzak als powerfood om mijzelf als doel te stellen wanneer ik het niet meer zag 'zitten'. Thank god for skittles people!! Na gewacht te hebben op de rest van de groep gingen we ontbijten om daarna met wat stops in dorpjes en het uitzichtpunt over de prachtige vallei naar de hotsprings te gaan voor een relaxt uurtje in het warme water. Om 17:00 was ik terug en ging ik met Jeffrey en de Zuidafrikaanse Chris naar het centrum om een 'vette' fruitsalade te scoren. Daarna was het tijd voor mij om naar het busstation te gaan en nam ik de bus van 20:30 naar Ica waar ik om 7 uur 's ochtends aankwam. Een taxi gepakt naar Huacachina, een durpie in het midden van een oase en checkte ik in in een 22-persoons (22!!) slaapzaal waar ik gelukkig maar met 2 anderen in sliep. Ik maakte een tent dmv 4 dekens van mijn stapelbed, tegen het licht en sliep tot 14:00. Om 16:30 had ik een tour geboekt met supercoole buggy om te sandboarden van de megahoge duinen. Dit was toch iets anders dan de keer in San Pedro in Chili. Mijn voeten pasten niet eens in de straps van mijn board, zoooo klein zijn ze toch niet...;)? En deze boarden waren zelfgemaakt en zo glad dat het beter was om de duin af te glijden mijn mijn buik op 't board. Dat was gaaf! De volgende dag liep ik het kleine Huacachina door en at ik verrassend gezellig mijn ontbijt met Vincent de Spanjaard van mijn Colca Canyon tour die ik weer ontmoette. Om 14:00 ging ik vanuit Ica, met Tash uit Nieuw-Zeeland, die ik bij het boeken van het busticket ontmoette en 2 Nederlanders Joyce & Edgar die zij weer ontmoet had, met de bus in 5 uur naar Lima. Tash had een avond doorgehaald waardoor ik 5 uur mocht genieten van een heerlijke alcohollucht terwijl ze op de praatstoel zat en ik haar hele levensverhaal + die van haar beide broers en ouders te horen kreeg JEEJ!

Ik had een hostel op het oog in Lima maar ben blij dat ik uiteindelijk met de anderen was meegegaan. Het Nederlandse koppel was erg leuk en het was gezellig om samen Lima te verkennen. Daarnaast was ons hostel met de naam Blue House een lekker knus en klein huisje te midden van hoge flats in het centrum van Miraflores en vlakbij de oceaan. 's Avonds aten we in de drukke pizzastreet en ik sliep daarna samen met Tash in een kamer helemaal voor onszelf.
Op 28 juli namen we 's middags een taxi naar het centrum van Lima vanwege fiestas de patrias/ independence day. De plaza de armas, HET stadsplein, was afgesloten maar soms heeft toerist zijn voordelen en mochten wij door omdat ik foto's wilde maken. Het plein met de oude gebouwen en kerken eromheen was erg mooi. Aan dit plein aten we een menu met starter-hoofdmaal-toetje voor 3 euro en liepen daarna wat rond, zagen verschillende fanfares en dansgroepen in hun traditionele outfit en dronken, behalve ik omdat mijn hoofd echt nog niet naar drank stond, een pizco sour in het beroemde hotel Bolivar waarna we verder liepen en op een marktje stuitten met kraampjes en eettentjes. Ons doel was het waterpark waar we aankwamen toen het begon te schemeren. Ideaal tijdstip vanwege de verlichte fonteinen. Daar hebben we een uur rondgelopen en zagen op het einde een licht-/muziekshow.
Terug in ons hostel maakten we ons klaar om uit te gaan met wat jongens-> Miguel, Andres, Oscar en Francisco en meisje Adriana die permanent in ons hostel sliepen. In de eerste bar zaten we gewoon wat te kletsen waarbij het al snel duidelijk werd dat de mannen hun pijlen op mij gericht hadden en dat liet Oscar die al een fles pisco achterover had gewerkt duidelijk merken. Erg vermakelijk vonden Joyce en Edgar! Toen we snel weg wilden gaan om aan Oscar te ontsnappen, wat mislukte, kreeg Andres het met 3 jongens aan de stok omdat hij naast mij liep. De testosteron was niet te houden waardoor er wat klappen vielen. Ik hield maar snel een taxi aan waar we met het relaxte deel van de groep naar een andere club gingen. Ik had salsaschoentjes aan en omdat het wat geregend had was het superglad geworden, ik kon gewoon niet normaal lopen. Daarom wou Edgar zich, die al wat biertjes ophad, zich van zijn mannelijke kant laten zien door mij over zijn schouder te gooien en verder te lopen maar dit plan mislukte doordat Edgar ook slipte waardoor ik met hem bovenop mij plat op de grond viel. Was erg grappig! Aangekomen in de club danste ik de hele avond salsa met Andres, zo leuk om weer eens salsa te dansen!

Die zondag deden we rustig aan en showde Francisco ons het centrum met Chinatown en tot nu toe de mooiste kerk die ik in Z-Amerika heb gezien: de San Francisco kerk/klooster.
De 30ste liep ik met Joyce en Edgar naar de boulevard en wandelden langs de kust van de wijk Miraflores naar de wijk Barranco met zijn mooie gekleurde huisjes en chille strandsfeer. We kwamen uit bij een straatje met allemaal restaurantjes waar we met uitzicht op de oceaan 'ceviche', rauwe vis gekookt in limoen, aten. We namen de taxi om weer naar Miraflores te gaan omdat we naar de film wilden. Dit werd 'The Dictator', een aanrader voor als je hem nog niet hebt gezien! 's Avonds maakte ik gezellig met Andres nog een ommetje langs de boulevard.
Joyce & Edgar gingen al heel vroeg weg 's ochtends om hun vlucht naar Miami te pakken (einde van hun wereldreis) en ik had een chill dagje waarbij ik 's avonds met Tash een goddelijke grote portie sushi smakelijk opat. Ik pakte daarna weer de bus van 22:30 naar Huaraz. Zoals altijd kon ik niet slapen in de bus aaargh!
Om 7 uur kwam ik aan in het hostel, had om 14:00 met Tash afgesproken omdat ze een andere bus en hostel geboekt had, in cafe Andino met mooi uitzicht op de omliggende bergen, voor een goed ontbijt. Daarna boekte ik een trekking van een dag naar Laguna 69 (wonderlijke naam) en ging ik 's avonds uit eten met Tash en een Duits meisje met wie ik mijn kamer deelde.
Om 6 uur 's ochtends stond ik klaar bij de receptie voor de trekking met Spanjaard Fernando maar omdat wij maar met zijn 2-en waren was dat een reden om de tour doodleuk om 6 uur te cancellen, echt op tijd dus ;) De eigenaar zou ons nog wel naar de stop van waar alle taxi's/ collectivos (goedkope mini-busjes) vertrokken, brengen en hij had een map voor ons getekend met hoe we naar het meer moesten lopen. Uiteindelijk was het prima te doen met ons tweetjes en bleek Fernando gelukkig een leuke jongen en super gezelschap te zijn voor de dag. Na een uur rijden kwamen we aan in Yungay, daar pakten we een andere collectivo om ons in 2,5 uur via slinger-/ hobbelweggetjes bergopwaarts te brengen waar we onze tocht begonnen. Voor onze wandeling stond 3,5 uur heen maar dat deden we ondanks alle fotostops in 2,5 uur, prima dacht ik! We moesten af en toe wel even onze concentratie erbij houden want we liepen alsmaar om ons heen te kijken. De natuur -> gigantische bergen vol sneeuw, kabbelend beekje, watervallen, mooie bloemetjes, uitgestrekte groene velden met paarden en ezels en dit alles met een zonnetje erbij was perfecto! De heentocht was ietwat zwaar op het einde omdat we uiteraard omhoog moesten om bij het gletsjermeer te komen maar daar werden we dan ook zeker voor beloond met een prachtig helderblauw/ -groen meer waar we meer dan een uur hebben gezeten terwijl we onze lunch opaten. De terugtocht deden we maar liefst in 1 uur en 45 min.! Toen we na een heeeeele lange vermoeidende rit weer terugkwamen in ons hostel verbaasde de eigenaar zich hier zelfs over, we zijn goed beeezig! Natuurlijk moest die Judith weer een lekker tijdschema inbouwen door, na gezellig met het Duitse meisje een zelfgemaakt bord macaroni gegeten te hebben, snel door de bazin van het hostel naar de busterminal moest worden gebracht voor mijn bus van 21:45. Ik zat lekker knus naast moeder en dochter die hun stoel maar ook de mijne met mij deelden. Weer een koud bussie, weer een slechte nacht.

Om 04:30 aangekomen en de taxi gepakt naar Huanchaco, een relaxt klein surfers-/ badplaatsje. Toen de taximan en ik langs het strand reden zagen we dat delen van de weg overspoeld waren, de zee was wel erg ruw. Er waren zelfs zandzakken op de boulevard gestapeld!
Mijn hostel, hostel Naylamp, zat aan het strand en had hangmatten yes! Er was een bed vrij voor me in een 5-persoonskamer en ook daar kon ik fijn gelijk in kruipen. Nadat ik wakker werd kon ik even goed douchen omdat ik dat na de trekking niet meer had kunnen doen, ontmoette ik mijn 3 mannelijke kamergenoten en nam voor het ontbijt een welverdiende fruitsalade en bananenmilkshake. Ik internette wat, keek naar de surfwedstrijd die voor het hostel aan de gang was, werkte mijn schema bij van alle hostels/bussen/belangrijke kosten die ik tot dan toe gemaakt had met naast mij 2 schildpadden die ik af en toe als honden aanhaalde en deed een goede powernap. 's Avonds liep ik naar de buurman, het naastgelegen vegetarische restaurant 'Otra Cosa' wat verrassend word gerund door een Nederlandse man uit Noord-Brabant. Daar schoof ik aan bij een leuke Nederlandse vrouw van rond de 55 jaar genaamd Hansje en at ik een lekkere burrito terwijl ik met haar praatte over o.a. de vrijwilligersorganisaties waar ze gewerkt had, waar ik vrijwilligerswerk zou gaan doen, over onze reizen etc. We kletsen ook wat met de aardige eigenaar van wie we nog een lekker toetje kregen.

Op zaterdag 4 augustus stond ik om 7 uur op vanwege hardloopkriebels want ik had eindelijk weer een vlak stuk boulevard om over te rennen en de zee als uitzicht, kortom ik was erg enthousiast om weer eens mijn hardloopschoenen uit mijn backpack te halen! Een uur lang rekken, strekken, hardlopen :)! Ik kwam terug in het hostel met een hoofd als een boei, zo rood ben ik zelden en kapotte knie en hand omdat ik 1 sec. niet oplette en languit over de grond schoof, altijd fijn! Ontbijtje deed ik weer bij de buurman waar ik sinds ik uit NL vertrok weer eens bruin brood at met een eitje, koffie, versgeperst sapje erbij oei! Ik update mijn dagboek en keek een tijd naar de surfwedstrijd dag 2. Heus niet erg zeg ik om naar gespierde lijven te kijken in wetsuits. Het leek alsof het ze totaal geen moeite koste om op hun surfplank over de wilde golven heen te razen, jaloersmakend. De rest van de middag ging ik op graffiti speurtocht en zag erg gave kunst.
De vijfde ging ik met mijn nieuwe kamergenoten Stephen uit Engeland en Nate uit Californie naar Trujillo waar we de stad verkenden. De mooie gekleurde huizen met de witte spijlen voor de ramen rondom plaza de armas bekeken, door vele superdrukke markten gelopen waar veel mensen ons nakeken en ons gringo's noemden (het was kennelijk niet heel gewoon dat buitenlanders daar rondliepen), we verschillende hapjes/lekkernijen van de straatstalletjes probeerden en we bij een kleine markt eindigden waar duiven, eenden, puppy's, cavia's, kippen etc. wel erg zielig op elkaar gepropt in hokjes zaten.
De volgende ochtend liep ik weer hard, zonder valpartij dit keer en nam ik 's middags met Stephen en Nate de collectivo naar Trujillo en weer een andere collectivo naar Huaca de la Luna. Een mooi tempelcomplex uit de tijd voor de Inca's. Toen we weer terug waren in Huanchaco trakteerden we onszelf op een megastuk warme appeltaart met ijs (goddelijk!) bij mijn favo restaurant en deden 's avonds tot diep in de nacht drankspelletjes met 2 andere Franse ladies. Een nieuw spelletje geleerd van Nate en de groep ezelen geleerd wat resulteerde dat Stephen 2 x verloor en een stuk chocoladetaart voor ons moest kopen ;) en moest skinnydippen in een ijskoude oceaan.
Die ochtend deden we rustig aan en checkten uit omdat we 's avonds de bus zouden nemen naar Mancora. Stephen, Nate en ik gingen vervolgens op naar een restaurant waar we gezeten op de bovenverdieping met prachtig uitzicht op de baai, als koningen ons ontbijt aten bestaande uit 4 grote schotels met visgerechten. Beeetje apart misschien maar zo ontzettend lekker!! Ceviche, vistortilla, gefrituurde inktvisringen....wauw....Dit was echt de beste maaltijd in Z-Amerika so far! Daarna zaten we vol, heel vol. We slenterden wat rond, ik las mijn boek, we keken bij wat souvenirstalletjes waarna we een taxi namen naar de busterminals en Nate naar Lima ging omdat hij naar huis moest en Stephen en ik in 10 uur naar Mancora reden waar de bus om 7 uur 's ochtends aankwam. Gelijk een tuktuk genomen die hier veel rondrijden en 3 hostels bekeken waarna we ons intrek namen in een 2 persoonskamer in een hostel in het centrum waar de golven bijna letterlijk naar binnen kwamen zo dicht was het hostel bij het strand gebouwd. Ik werd al vroeg wakker en ging naar het centrum om een nieuwe paar havaianas, slippers, te kopen omdat mijn oude gesneuveld waren en om een goed ontbijt in te slaan met heerlijk brood, avocado, tomaten, aardbijen en ander fruit, waar Stephen mij heel dankbaar voor was. Die dag het badplaatsje verkend en rustig aan gedaan.
's Nachts was Stephen uit geweest en nam, heel fijn, een meisje mee naar onze kamer aaargh! De eerste keer dat dit mij overkwam dat iemand naast mij de-bed-show aan het beoefenen was, ik had nog zo gezegd tegen Stephen dat hij dan toch echt even een andere kamer uit moest zoeken maar helaas...mijn ipod hielp niet dus hield ik maar een lange koude douchesessie en besteedde mijn tijd aan het schrijven van deze blog terwijl ik in een chillstoel zat met uitzicht op zee. Stephen kwameen paar uur later naar me toe met heel veel spijt, kocht allemaal lekkere dingetjes voor me en betaalde 's avonds mijn eten om boette te doen :p en het goed te maken. We keken naar de zonsondergang rond 6 uur op het strand samen met 2 Frans Canadezen die we al eerder in Huanchaco ontmoet hadden en zaten daarna op het terras waar we de 2 Franse ladies ook uit Huanchaco weer zagen en daar gezellig mee uit eten gingen. Stephen nam 's avonds de bus naar Ecuador en ik had eindelijk, sinds 5 maanden weer eens een kamer voor mij alleen. Wat heb ik dat gemist!
Gisteren begon ik de dag met een bak fruit met yoghurt terwijl ik voor het hostel zat in de zon uitkijkend op de zee (net als vanmorgen). Genieten! Daarna ging ik naar het lokale marktje hier om wat souvenirs/cadeautjes in te slaan en kwam ik 's middags heel verrassend Jeffrey, Simon en Chris + 2 andere meiden weer tegen. Daar trok ik de rest van de middag mee op, kletsten bij, ik at een lekker maaltje bestaande uit zwaardvis en 's avonds dronken we rumcola's in Simons hotelkamer waarna we naar de bar in het Loki hostel gingen.
Mochten jullie nog steeds met geopende ogen voor dit scherm zitten dan feliciteer ik jullie nu want jullie hebben het tot het einde gehaald mensen!! Proficiat :p! Moet je eens nadenken hoeveel tijd het mij gekost heeft om dit te schrijven pffff. Af en toe denk ik wat doe je jezelf aan Juut maar ik weet dat ik het super vind om weer terug te lezen als ik eenmaal weer in de lage landen terug ben. Vandaag en morgen ga ik lekker van het strand en de zee hier genieten met een boekie derbaaai en ik denk dat ik zondagavond met de bus naar Cuenca reis. In Ecuador!!

Dan heb ik 1,5 maand Peru erop zitten. Een lange tijd! Peru is dan ook een groot land met zoveel plaatsen om te bezoeken en dingen om te doen. Van de Incatrail in de hoge bergen (arriba = hoog/boven), van de plaatsen langs de kust (abajo = omlaag/beneden), tot de binnenlanden (al centro = naar het centrum) en de jungle (al dentro = naar binnen). Deze uitspraak: "arriba, abajo, al centro, a dentro!" gebruikt men hier als je met elkaar proost. Je heft het glas naar boven, naar beneden, naar voren en slaat het glas dan achterover -> a dentro!
Proost, op het goede leven :)!

Laefs, Juut